Nazwa jarzębiny (łac. sorbus aucuparia) jest bardzo stara i pochodzi z języka celtyckiego (cel. sor = cierpki, gorzki owoc) lub arabskiego (arab. sorbet = rodzaj napoju). Nazwa gatunkowa związana jest również z owocami (aucuparius= łapiący ptaki). Świeże owoce zawierają trujący kwas parasorbinowy, uszkadzający nabłonek dróg moczowych, a także wywołujący biegunkę i wymioty, a rozkładający się pod wpływem niskiej lub wysokiej temperatury – dlatego owoce jarzębiny zbiera się dopiero po przymrozkach. Zawierają dużo witaminy C, działają również moczopędnie oraz stymulująco na funkcje jelit. Wyrabia się z nich dżemy, galaretki, soki i syropy, herbatki ziołowe, a w przemyśle spirytusowym wykorzystywane są do produkcji jarzębiaku. Stanowią też smaczny kąsek dla ptaków, utrzymując się na drzewie jeszcze długo po opadnięciu liści.
Występowanie
Roślina lecznicza
Siedlisko: lasy, zarośla, miedze, gatunek światłolubny i pionierski, w górach po piętro kosodrzewiny
Występowanie: Europa, Azja Mniejsza, Kaukaz, Krym, Syberia
Okres kwitnienia
- czerwiec
- lipiec
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
