Jeden z 4 gatunków rosnących w Polsce żywokostów jest gatunkiem typowym dla wschodniokarpackiej buczyny, ale spotykany również w Karpatach Zachodnich aż po Babią Górę. Nazwa gatunkowa podkreśla sercowaty kształt liści.
Występowanie
Siedlisko: Buczyna karpacka, olszyny, ziołorośla
Występowanie: Europa, Azja, subendemit karpacki, w Polsce od Bieszczadów po Babią Górę
Okres kwitnienia
Roślina nie obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Nazwa łacińska symphytum officinale powstała w średniowieczu od greckiego słowa symphein – zrastać się, ponieważ bogatych w skrobię korzeni żywokostu – po ugotowaniu tężejących jak gips, używano do unieruchamiania złamanych kończyn. Ponadto zawiera alantoinę przyspieszającą gojenie się ran, wykorzystywaną do dziś w medycynie. Jednak ze względu na zawarte w korzeniu substancje hepatotoksyczne i rakotwórcze pozyskuje się ja dziś syntetycznie. Liści żywokostu używano do barwienia tkanin na jasnobrązowy kolor. Występuje w dwóch odmianach barwnych: fioletowej i żółtej.
Występowanie
roślina lecznicza, trująca
Siedlisko: wilgotne łąki, brzegi wód, rowy, zarośla
Występowanie: Europa, zachodnia Syberia, Azja Mniejsza, zdziczały w Ameryce Północnej
Okres kwitnienia
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Żywiec gruczołowaty jest subendemitem karpackim, będącym typowym składnikiem buczyny karpackiej. Po obecności tej rośliny można poznać, w których miejscach pierwotna buczyna karpacka regla dolnego została zastąpiona przez sztucznie zasadzoną monokulturę świerka.
Występowanie
Siedlisko: głównie lasy bukowe, rzadko świerkowe i zarośla kosówki
Występowanie: Karpaty
Okres kwitnienia
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Jest typowym składnikiem tzw. buczyny sudeckiej. Rodzajowa nazwa łacińska (dentaria) nawiązuje do charakterystycznych łusek pokrywających kłącze, a przypominających zęby (łac. dens =ząb).
Występowanie
Siedlisko: buczyny
Występowanie: tereny górskie środkowej Europy, w Polsce w Sudetach, zachodniej części Karpat i na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej
Okres kwitnienia
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Nazwę rodzajową (łac. gagea lutea) utworzono na cześć angielskiego mecenasa nauki i botanika amatora sir Thomasa Gage’a (1781-1820).
Występowanie
Siedlisko: wilgotne łąki, łęgi, zarośla, lasy liściaste, parki
Występowanie: prawie cała Europa
Okres kwitnienia
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Mimo, że kwitnie co roku, nasiona wytwarza rzadko (stąd polska nazwa ziarno-płon), a rozprzestrzenia się głównie na drodze wegetatywnej. Dawniej jadano na wiosnę bogate w witaminę C liście ziarnopłonu w celu zapobieżenia szkorbutowi, a także na krwawienia. Po przekwitnięciu w liściach odkłada się trucizna protoanemonina, znikająca jednak podczas suszenia lub gotowania. Zaprawiane w occie pączki kwiatowe używano jako namiastkę kaparów.
Występowanie
Roślina trująca
Siedlisko: wilgotne lasy liściaste, zarośla, parki, cieniste miejsca na łąkach
Występowanie: Europa, Bliski Wschód
Okres kwitnienia
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
W Polsce występują jedynie 2 gatunki zerw: kłosowa o biało-żółtych kwiatach oraz kulista o kwiatach niebieskich. Zerwy były znane już w starożytności i stosowane prawdopodobnie jako afrodyzjak.
Występowanie
Roślina pod całkowitą ochroną
Siedlisko: łąki, polany, hale, skaliste zbocza, przeważnie na wapieniu
Występowanie: góry Europy
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Gatunek rośliny należący do rodziny dzwonkowatych. Rośnie na terenach nizinnych głównie w lasach liściastych, a w górach często także w mieszanych i iglastych oraz na łąkach i w traworoślach.
Występowanie
Siedlisko: lasy liściaste, mieszane i zarośla
Występowanie: w Polsce pospolita w górach i na wyżynach, na nizinach rozproszona
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jaskrowatych.
Występowanie
Siedlisko: lasy liściaste, zarośla
Występowanie: w Polsce na południu, wschodzie i w centrum
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Łacińska nazwa (anemone ranunculoides) wskazuje na podobieństwo do jaskrów (łac. ranunuculus = jaskier).
Występowanie
Roślina trująca
Siedlisko: cieniste lasy liściaste i zarośla
Występowanie: środkowa Europa
Okres kwitnienia
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
