Łacińska nazwa rodzajowa (łac. alyssum saxatile) pochodzi od greckiego słowa lyssa oznaczającego wściekliznę – gatunków z tego rodzaju używano bowiem do leczenia wścieklizny. Nazwa gatunkowa pochodzi natomiast z łaciny (łac. saxum = skała, kamień). Często sadzona w przydomowych ogródkach skalnych.
Występowanie
Siedlisko: skały wapienne
Występowanie: Europa Środkowa, Azja Mniejsza, w Polsce tylko w Pieninach
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Pliniusz nazywał skrzypy końskim ogonem – „cauda equi„, który rzeczywiście mogą przypominać. Obecna łacińska nazwa rodzajowa (łac. equisetum sylvaticum) wiąże się z inną częścią owłosienia konia – sierścią (łac. equus = koń, saeta = sierść). Ale najbardziej skrzyp przypomina miniaturową choinkę. Na wiosnę wytwarza jasnobrązowy (bezchlorofilowy) pęd zarodnikowy – strobil, z kłosem zarodnionośnym na szczycie, który po wysypaniu się zarodników zazielenia się i rozrasta. Łodygi skrzypu zawierają dużo krzemionki i używane były dawniej do czyszczenia cynowych naczyń (nawiązuje do tego niemiecka nazwa rośliny – ziele cynowe).
Występowanie
Siedlisko: lasy, zarośla i ich skraje, śródleśne łąki, zręby
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Jest endemitem zachodniokarpackim i jednym z najstarszych gatunków roślin tatrzańskich – rośnie tu od trzeciorzędu. Łacińską nazwę (saxifraga wahlenbergii) nadano na cześć wybitnego szwedzkiego botanika Wahlengerga, autora pierwszego dzieła o florze Tatr, wydanego w 1814r.
Występowanie
Siedlisko: wilgotne skały, żwirki, zarastające piargi, głównie na wapieniach
Występowanie: Tatry, Niżne Tatry, Chocz, Mała Fatra
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Jest subendemitem karpackim. Nazwana na cześć XVIII-wiecznego lekarza L.Seslera.
Występowanie
Siedlisko: hale, murawy naskalne, głównie na wapieniu, od regla dolnego po piętro halne
Występowanie: Alpy południowo-wschodnie, Sudety, Karpaty Zachodnie, w Polsce w Tatrach oraz rzadko w Sudetach
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Jest endemitem zachodniokarpackim, rosnącym prawie wyłącznie na Słowacji – stąd nazwa.
Występowanie
Roślina trująca, pod całkowitą ochroną
Siedlisko: murawy, półki i grzędy skalne, na dolomitach
Występowanie: Tatry Zachodnie, Niżne Tatry, Chocz, Mała i Wielka Fatra, w Polsce jedynie w wąwozie Koryciska w Tatrach Zachodnich
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
W Polsce rośnie dziko 7 gatunków sasanek – wszystkie są roślinami rzadkimi, pod ścisłą ochroną. Sasanki niezwykle łatwo krzyżują się między sobą, dając ogromne bogactwo form.
Oto damy o wielu obliczach, zaskakują co wiosna fryzurą.
Jedna kusi ponętnym fioletem, inna wabi głęboką purpurą.
Najpierw skromnie schylone nad ziemią, potem prężą się dumnie do słońca.
No i jak tu opisać sasanki… Nikt ich nigdy nie pozna do końca.
Występowanie
Roślina trująca, pod całkowitą ochroną
Siedlisko: murawy, na podłożu ubogim w węglan wapnia, w piętrze kosówki i halnym
Występowanie: góry środkowej i południowej Europy, Kaukaz, w Polsce w Górach Izerskich, Karkonoszach, Na Babiej Górze i w Tatrach
Okres kwitnienia
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Ziele rzeżuchy zawiera lecznicze substancje (glikozyd glikokochlearynę i gorczyczny) o właściwościach żółcio- i moczopędnych, rozkurczających i ściągających. Medycyna ludowa stosowała je jako lek przeciwgośćcowy i rozkurczowy. Świeże liście są dla zwierząt gospodarskich trujące, nadają się na paszę dopiero po wysuszeniu. Ludziom jednak nie szkodzą – można więc je spożywać w postaci sałatek lub użyć jako ostrej przyprawy. Szczególnie popularna jest we Francji.
Występowanie
Roślina lecznicza
Siedlisko: wilgotne łąki i pastwiska, torfowiska niskie, olszyny, wilgotne zarośla
Występowanie: Europa, Azja, Ameryka Północna
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Liście zawierają żółty barwnik używany dawniej do farbowania wełny.
Występowanie
Roślina trująca
Siedlisko: nad potokami, widne lasy i zarośla, łąki śródleśne, ziołorośla, do 1800mnpm
Występowanie: Europa, Azja
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
„Nie ma róży bez kolców”. A jednak jest – właśnie alpejska. No może niezupełnie, ale posiada tylko nieliczne w dolnej części starszych pędów.
Występowanie
Siedlisko: widne lasy reglowe, zarośla kosówki, do 1750mnpm
Występowanie: góry środkowej i południowej Europy, w Polsce przebiega północna granica zasięgu
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
Gatunek ten jest endemitem karpackim.
Występowanie
Siedlisko: skały i piargi wapienne
Występowanie: Karpaty, w Polsce wyłącznie w Pieninach
Okres kwitnienia
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
