Konkurs Całoroczny

Pytanie 21/2019 z dnia 24 września 2019

SKPG sięga do źródeł największego rajdu, jaki odbył się w historii Koła i w ostatni weekend października zaprasza w masyw Babiej Góry. Szczegóły wydarzenia znajdziecie tutaj, my natomiast przypominamy archiwalny film, prezentujący poprowadzony przez przewodników SKPT (teraz SKPG) Kraków „9 Jubileuszowy Rajd Górski im. Włodzimierza Kulczyckiego”. Skąd wynika ów „Jubileusz” w nazwie rajdu? I jak w takim razie określono X Rajd Górski im. W. Kulczyckiego, który odbył się w 1965 roku?

ZOBACZ FILM

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 14 października 2019 r.

Odpowiedź:

Pomimo powszechności systemu 10-tkowego, Organizatorzy Rajdu w 1964 roku przyjęli inny system: 9-tkowy (w Babilonii swego czasu stosowano system 6-tkowy). Jako turyści zauważyli występowanie takiego właśnie systemu 9-tkowego w przyrodzie, przykładem może być dziewięćsił bezłodygowy. Jednak by zadowolić zwolenników systemu 10-tkowego, X Rajd Górski im. W. Kulczyckiego nazwano Reprezentacyjnym.

PS: Jakby ta odpowiedź nie brzmiała dla nas dziwnie, to takie uzasadnienie zostało opublikowane w oficjalnym Regulaminie Rajdu. Uczestnicy natomiast ciekawie kombinowali, nawiązując do jubileuszu 600-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego, 45. urodzin Włodzimierza Kulczyckiego czy 20-lecia PRL, którego uczczenie było jednym z celów Rajdu.

Odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła 0,5 pkt
Hadrian Jakóbczak 0,5 pkt

Pytanie 22/2019 z dnia 24 września 2019

Niejednego pewno zdziwi, jak bliski nam oronim można znaleźć w okolicy 15 równoleżnika i 25 południka. Dla ułatwienia poszukiwań dodamy, że jedną z pierwszych map tamtej okolicy wykreślił znany polski browarnik. Co ciekawe, pewne opisane przez niego zjawisko nieuważnemu czytelnikowi przywiedzie na myśl libację, podczas gdy w całym ambarasie chodziło o to, że możemy zobaczyć to, co wydaje się niewidoczne. Aktualność tematyki podkreśla fakt, że w bieżącym roku objawiła się nam ciemna strona… Nocy. Nazwa łańcucha górskiego, o którą pytamy, pojawiła się również dwa wieki później na dokładniejszej mapie, którą współtworzył uczony w pewien sposób również kojarzący się ze złocistym napojem bogów.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 14 października 2019 r.

Odpowiedź:

Trzeciego dnia aktualnego roku świat obiegła wieść, że chiński łazik Chang’e 4 wylądował na „ciemnej” (niewidocznej z ziemi) stronie Księżyca. To ciało niebieskie interesowało astronomów już od wiek wieków. Nasz rodak, Jan Heweliusz, w połowie XVII wieku wydał Selenografię, a w niej zawarł między innymi mapę Księżyca oraz nadał formacjom księżycowym nazwy geograficzne spotykane na Ziemi. Obok Montes Alpes i Montes Apenninus spotkamy na Księżycu interesujący nas oronim, czyli… Montes Carpatus! Wspomniana wyżej publikacja Heweliusza zawierała również opis libracji, czyli zjawiska dzięki któremu długie obserwacje z Ziemi pozwalają zobaczyć 59% powierzchni Księżyca, a nie tak jak byśmy się spodziewali tylko połowę. Dokładniejszą mapę Księżyca w połowie XIX wieku opublikowali Johann Heinrich von Mädler oraz Wilhelm Beer. Wracając do Jana Heweliusza – posiadał on liczne talenty, m.in. należał do cechu browarników, a na jego cześć jeszcze nie tak dawno produkowano w Gdańsku piwo Hevelius.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła – 1 pkt
Hadrian Jakóbczak – 1 pkt
Kazimierz Stagrowski – 1 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie 19/2019 z dnia 3 września 2019 r.

Niebawem rozpocznie się kolejny Kurs Przewodników Beskidzkich organizowany przez nasze Koło. Na razie trwa akcja plakatowania Beskidów. W jej ramach jeden z plakatów został zawieszony pod najwyżej wzniesionym beskidzkim dachem, pod którym stanąć mogą turyści. Prosimy o wskazanie, co obecnie znajduje się w tym zadaszonym budynku.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 23 września 2019 r.

Odpowiedź:

Podczas wędrówki przez masyw Czarnohory plakat został zawieszony w przedsionku budynku dawnego polskiego obserwatorium astronomicznego na szczycie góry Pop Iwan. Obecnie w większości budynku trwa remont, a część wcześniej odbudowanych pomieszczeń całorocznie wykorzystywana jest przez ukraińskich ratowników górskich, dla których jest to na ten moment jedyna wysokogórska placówka w całych ukraińskich Karpatach. Stacja Ratownictwa Górskiego współpracuje z Grupą Bieszczadzką GOPR. W lipcu tego roku na dachu obserwatorium umieszczono kompaktową stację meteorologiczną Luft WS800, której zadaniem jest gromadzenie danych pogodowych oraz analiza klimatu na szczycie. Możecie ją zobaczyć w materiale Kuriera Galicyjskiego.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Bogdan Mikuła 1 pkt
Paweł Kociołek 1 pkt
Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie 20/2019 z dnia 3 września 2019 r.

Koniec lata to na szczęście jeszcze nie koniec wędrowania po górskich szlakach. Odbijając kilkanaście metrów od jednego z nich można przysiąść na ławce widocznej na fotografii, a robiąc jeszcze kilka kolejnych kroków, stanąć przy obiekcie upamiętniającym postać pochodzącą z okolicy, choć zmarłą kilka tysięcy kilometrów od rodzinnego domu. O kim mowa oraz dokąd prowadzi wspomniany szlak, z którego na chwilę zeszliśmy?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 23 września 2019 r.

Odpowiedź:

Wbrew naszym oczekiwaniom okazało się, że nie wszystkie gorczańskie szlaki są dobrze znane uczestnikom Konkursu. Tym pytaniem chcielibyśmy zaprosić Was na wędrówkę ku szczytowi Lubania zielonym szlakiem z Tylmanowej. Drugim wzniesieniem, na które zaczniecie podchodzić, będzie właśnie Makowica (857 m n.p.m.), na której zboczu przycupnął szałas upamiętniający księdza Józefa Piszczka – misjonarza pochodzącego z Tylmanowej, przez ćwierć wieku pracującego w Republice Konga. Chciał być pochowany w Oyo, jeśli umrze w Afryce, albo na cmentarzu parafialnym w Tylmanowej, razem ze swoimi rodzicami, jeśli umrze w Polsce.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Bogdan Mikuła 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie 17/2019 z dnia 30 lipca 2019 r.

Wakacyjny czas sprzyja górskim wędrówkom, których celem dla niektórych może być dotarcie na jak najwyższy szczyt, a dla innych po prostu do schroniska. W związku z tym aperiodyk „Beskidnik” rzuca wakacyjne wyzwanie i mobilizuje do odwiedzenia oraz ocenienia jak największej ilości baz namiotowych, my zaś zachęcamy do znalezienia odpowiedzi na przekorne pytanie, który obiekt noclegowy (schronisko, chatka, baza) w polskich Beskidach położony jest najniżej oraz jaka jest różnica wysokości między najniżej a najwyżej zlokalizowanym miejscem do spania.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 2 września 2019 r.

Odpowiedź:

Jak słusznie zauważył jeden z uczestników konkursu, odpowiedź na to pytanie silnie zależy od tego, jakie obiekty noclegowe będziemy brali pod uwagę. Jeżeli nasze zainteresowanie ograniczymy wyłącznie do schronisk, chatek i baz namiotowych, to najniżej położonym obiektem będą baza namiotowa i chata SKPB Lublin w Zawadce Rymanowskiej (399 m n.p.m.). Co prawda znalazłoby się kilka beskidzkich szkolnych schronisk młodzieżowych czy domów wycieczkowych zlokalizowanych niżej, ale w świetle polskiego prawa „schroniska” są ściśle definiowane (ustawa o usługach hotelarskich z dn. 29.08.1997 r.) jako obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach turystycznych, świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów. Natomiast najwyżej położone schronisko w Beskidach znajduje się na Turbaczu (na wysokości 1280 m n.p.m. wg Geoportalu). Dla porządku dodajmy jeszcze 10 metrów, wszak schronisko ma kilka kondygnacji, wtedy różnica wysokości pomiędzy najniżej a najwyżej położonym miejscem do spania wynosi ok. 890 metrów.

Warto zauważyć, że różne źródła i mapy podają rozmaite wysokości dla najwyżej położonych obiektów noclegowych. Na przykład według Wydawnictwa Compass najwyżej zlokalizowane jest schronisko na Hali Lipowskiej (1324 m n.p.m.), następnie na Hali Rysiance (1290 m n.p.m.), a schronisko pod Turbaczem położone na wysokości 1283 m n.p.m. zajmowałoby dopiero trzecie miejsce. Niemniej w naszej opinii Geoportal dysponuje najdokładniejszymi danymi w tej dziedzinie, zaś Compass przypisuje schronisku na Hali Lipowskiej wysokość samego szczytu.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie 18/2019 z dnia 30 lipca 2019 r.

W drodze na szczyt czy do schroniska trafiamy niekiedy na obszary z różnych względów chronione. Poniższe zdjęcie przedstawia unikatowe miejsce objęte ochroną. Prosimy o wskazanie nazwy tej osobliwej karpackiej atrakcji oraz lokalizację miejsc, w których można obserwować podobne zjawisko w interesującym nas łańcuchu górskim.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 2 września 2019 r.

Odpowiedź:

Fotografia przedstawia fragment błotnego pola wulkanicznego Pâclele Mari zlokalizowanego na przedpolu rumuńskich Karpat w okolicy miejscowości Berca, Pâclele i Beciu. Odkryto tam największe błotne wulkany w Europie, które od 1924 roku objęte są ochroną rezerwatową. W sąsiedztwie zobaczyć można także wulkany błotne zwane Pâclele Mici, Pâclele de la Beciu oraz Fierbatorile. Wszystkie wyżej wymienione znajdują się w obszarze Zewnętrznych Karpatach Wschodnich. To jednak nie jedyne miejsca w Rumunii, gdzie występuje to zjawisko. Na mniejszą skalę można zaobserwować je także w Transylwanii: u podnóża Gór Kalimeńskich koło miejscowości Monor wulkany błotne La Gloduri, w dolinie rzeki Târnava Mare wulkany błotne Filiaș, nieopodal miejscowości Rupea wulkany błotne Băile Homorod czy na północ od Sybinu wulkany błotne Hașag – wszystkie figurują na liście rumuńskich rezerwatów przyrody.
Warto pamiętać, że aktywny wulkan błotno-ropny znajduje się także na terenie Ukrainy. Jego działanie obserwować można we wsi Starunia, znanej również z odkrycia niemal w całości zachowanego w pokładach ozokerytu okazu nosorożca włochatego, który przechowywany jest w krakowskim Muzeum Przyrodniczym.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Paweł Kociołek 1 pkt
Bogdan Mikuła 0,5 pkt
Hadrian Jakóbczak 0,5 pkt
Michał Pacyna 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie 15/2019 z dnia 18 czerwca 2019 r.

Zabytkowe kościoły drewniane to polska specjalność, stosunkowo rzadko spotykana na terenach innych państw. Załączone zdjęcie przedstawia fragment wybrzeża Chorwacji. Chcielibyśmy zapytać Was o najbliżej położony (w linii prostej) od przedstawionego na fotografii miejsca drewniany kościół, a konkretnie: w jakiej miejscowości się znajduje i pod jakim (dość rzadkim) wezwaniem jest. Dla ułatwienia dodajmy, że w pobliżu tej miejscowości przepływa rzeka o brzmiącej znajomo dla Polaków nazwie.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 29 lipca 2019 r.

Odpowiedź:

Wydawać by się mogło, że wytrawni konkursowicze powinni szybko stwierdzić, że „Chorwacja” w treści pytania wcale nie musi odnosić się do nazwy kraju. A jednak, część z nich dała się skutecznie wyprowadzić w pole… a raczej nad Adriatyk. Jak słusznie zauważył jeden z odpowiadających, zdjęcie przedstawia nietypowy jak na Chorwację fragment wybrzeża. Jest to bowiem fotografia kąpieliska „Chorwacja” w miejscowości Jurków, nieopodal rzeki o znajomo brzmiącej nazwie – Dunajec. A jeśli już zorientujemy się w tej kwestii, druga część pytania nie może stanowić problemu. Nieco ponad 1 km od Chorwacji, właśnie w Jurkowie, znajduje się bowiem drewniany kościół pw. Przemienienia Pańskiego.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie 16/2019 z dnia 18 czerwca 2019 r.

Choć wiele osób kwestionuje istnienie tych magicznych stworzeń, to przynajmniej jeden jednorożec w Polsce istnieje. Poniżej dowód. Nie jest to jednak jedyny magnes przyciągający do miejscowości, w której się znajduje. Bardziej wyrafinowanego turystę zainteresuje obiekt, który powstał około 90 lat temu i jest błędnie uważany za jedyną taką atrakcję w tamtejszej krainie. Gdzie w polskich Beskidach lub na Pogórzu znajdziemy podobny obiekt (wykonany z takiego samego materiału oraz o tym samym kształcie i przeznaczeniu), który dodatkowo stanowi niepospolity przykład wpływów stylowych – w odpowiedzi prosimy o przesłanie współrzędnych geograficznych szukanej atrakcji.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 29 lipca 2019 r.

Odpowiedź:

Pomnik widoczny na zdjęciu znajduje się na rondzie w miejscowości Jednorożec w województwie mazowieckim. Legenda głosi, że to mityczne zwierzę ukazało się tamtejszemu bartnikowi podczas pobierania miodu, a wielki kolonizator Mazowsza – książę Janusz kazał w tym miejscu wybudować chatę myśliwską i nazwał ją Jednorożcem. Po chacie nie ma śladu, natomiast około 1930 roku wybudowano w miejscowości ośmioboczną, drewnianą dzwonnicę. Co ciekawe, w niedalekiej wsi Olszewka powstała budowla wzorowana na jedorożeckiej – są to jedyne takie obiekty na Mazowszu. W Beskidach i na Pogórzach znajdziemy kilka ośmiobocznych dzwonnic, lecz jedyna wolnostojąca i cała drewniana znajduje się w Młodowicach koło Fredropola (49°41’5.2”N 22°46’14.0”E). W jej architekturze można odnaleźć wpływy modernizmu, co stanowi rzadkość w przypadku drewnianego budownictwa sakralnego.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Paweł Kociołek 0,5 pkt
Michał Pacyna 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 13/2019

Które z górskich schronisk w Beskidach Zachodnich może się pochwalić najstarszym polskim jadłospisem oraz z jakiego roku pochodzi to menu? Dodatkowo prosimy podać z ilu jaj składała się ówczesna porcja jajecznicy i podać jej cenę wyrażoną ilością herbat.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 17 czerwca 2019 r.

Odpowiedź

Najstarszy polski schroniskowy jadłospis w Beskidach Zachodnich pochodzi z 1906 roku ze schroniska na Markowych Szczawinach. Ten sam jadłospis funkcjonował również w 1907 roku. Ówcześnie serwowana porcja jajecznicy składała się z czterech jaj i kosztowała 40 halerzy, a więc równowartość dwóch herbat. Tyle samo co jajecznica kosztowała jedna butelka żywieckiego piwa, jak też 4 kieliszki żytniówki lub rumu.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła – 1 pkt
Hadrian Jakóbczak – 1 pkt

Pytanie nr 14/2019

W jakiejś dawnej szopce lwowskiej twierdził przyjaciel mój Sław, że kolejnictwo najlepiej rozwija się w Polsce. Wedle tej statystyki na każdego Polaka wypadało dziewięć kolejek „wódki wprawdzie”, ale i to dobre.
Otóż do tamtych kolejek przybyły nam jeszcze dwie na każdego Polaka. Dwie wspaniałe kolejki, coś czym się możemy pochlubić wobec całego świata.

O jakich karpackich inwestycjach pisano w ten sposób?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 17 czerwca 2019 r.

Odpowiedź

To pytanie wcale nie było trudne. Mowa oczywiście o kolei linowej z Zakopanego na Kasprowy Wierch oraz kolejce na Górę Parkową w Krynicy. Poniżej przytaczamy całość artykułu opublikowanego w „Słowie” 29 sierpnia 1938 roku.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Michał Biel 1 pkt
Paweł Kociołek 0,5 pkt
Michał Pierwoła 0,5 pkt
Michał Pacyna 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 11/2019 z dnia 07 maja 2019 r.

Poniższe zdjęcie przedstawia szkic pewnego dość nietypowego dworu, usytuowanego w niewielkiej karpackiej miejscowości. Autorem tegoż szkicu jest znany, wszechstronnie uzdolniony artysta, którego nazwisko może budzić luźne i dość odległe skojarzenia z jednym z Beskidów. Twórca ów sporo w swoim życiu podróżował i ten dwór również miał okazję odwiedzić. A pytanie brzmi: gdzie znajduje się ten dwór oraz kto jest autorem szkicu?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 27 maja 2019 r.

Odpowiedź

Szkic widoczny na zdjęciu jeszcze całkiem niedawno można było oglądać w Muzeum Narodowym na wystawie Wyspiański. To właśnie Stanisław Wyspiański gościł swego czasu w Jeżowie, miejscowości, w której znajduje się dwór obronny, o który pytaliśmy. Szkic jest jego autorstwa. Dwór obronny w Jeżowie częściej oglądamy na zdjęciach z jego przeciwnej strony, z której bryłę urozmaica narożna baszta.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Paweł Kociołek 1 pkt
2. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
3. Bogdan Mikuła 1 pkt
4. Michał Pierwoła 1 pkt
5. Kasia Bieroń 1 pkt
6. Robert 1 pkt
7. Piotr Bobak 1 pkt
8. Michał Biel 1 pkt
9. Michał Pacyna 1 pkt
10. Dawid Gajos 0,5 pkt
11. Joanna Olszówka 0,5 pkt

Pytanie nr 12/2019 z dnia 07 maja 2019 r.

Mówi się, że kajakarze nie mają swojego patrona. Patrząc po atrybutach, mógłby nim być święty, w dniu obchodów którego do pracy rusza pewna grupa zawodowa – kiedyś ich działalność była powszechniejsza i wciąż w krajobrazie można dopatrzeć się śladów czasów, w których prosperowało się jej całkiem dobrze, a nawet pokładano w niej państwowe nadzieje. Niektóre powstałe wtedy obiekty trwają w lepszym stanie, inne w gorszym, a jeszcze inne grają w filmach, stanowiąc tło wyznań postaci, która będzie tematem dzisiejszej zagadki: Miał on trzy imiona i dwa nazwiska, ale prawie nikt ich nie pamięta. Ewentualną sławę, towarzyszy, a nawet godną śmierć odebrał mu inny współczesny mu mężczyzna, który zapadł w pamięć co najmniej dwóm narodom. Koniec żywota owego mężczyzny wedle podań wiąże się przyczynowo lub okolicznościowo właśnie z naszą tajemniczą postacią. W odpowiedzi prosimy o podanie jednego imienia i jednego nazwiska postaci, która w pewnym filmie występowała w scenerii przedstawionej na poniższym zdjęciu, oraz wskazanie gdzie znajduje się widoczny obiekt.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 27 maja 2019 r.

Odpowiedź

Bohaterem zagadki jest Tomáš Uhorčík, znany także jako Martin Mravec, a ze względu na to że słynął z gry na gajdach nazywano go Gajdoš. Zajmował się zbójnictwem do czasu, gdy harnasiem został Juraj Jánošík. W 1713 roku Jánošík został pojmany w jego domu w Klenovcu, co nasuwa podejrzenie jakoby Tomáš niczym Judasz wydał harnasia na śmierć. Uhorčík został później zgładzony przez łamanie kołem, a nie jak przystało na prawdziwego zbójnika przez powieszenie za poślednie żebro.
Obie postacie zostały przywrócone do życia przez Agnieszkę Holland w filmie Janosik. Historia prawdziwa. Niektóre sceny do filmu nagrywano w ruinach bacówki pod Wierchliczką („grającej” dawny kościół), gdzie po zdjęciach pozostawiono elementy scenografii widoczne na zdjęciu. Budynek jest pamiątką po „Rezerwacie Wypasowym” utworzonym przez władze ludowe w dolinie Grajcarka. Miała to być przemysłowa wersja pasterstwa, które w tradycyjnym ujęciu ma długowieczne tradycje w Beskidach. Rytualny wypas rozpoczyna się 23.04, czyli na Świętego Wojciecha, którego jednym z atrybutów jest właśnie wiosło.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Dawid Gajos 1 pkt
2. Paweł Kociołek 1 pkt
3. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
4. Bogdan Mikuła 1 pkt
5. Robert 1 pkt
6. Piotr Bobak 1 pkt
7. Michał Biel 1 pkt
8. Michał Pacyna 1 pkt
9. Michał Pierwoła 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 09/2019 z dnia 16 kwietnia 2019 r.

Na wiosnę do życia budzi się przyroda, a nasze zmysły rozpieszczane są przez kwitnące drzewa, krzewy i kwiaty. Jeden z nich jest kluczem do poniższej zagadki. Kto jest autorem rysunku po lewej? Gdzie w Beskidach znajduje się pomnik, którego fragment widać na zdjęciu po prawej? Przedstawiony na obrazkach mężczyzna był kiedyś bardziej upamiętniony w Polsce, a na Węgrzech znajduje się nawet miasto nazwane na jego cześć. Wspomniany wcześniej kwiat jest niejako symbolem tych czasów.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 6 maja 2019 r.

Odpowiedź:

Na zdjęciach przedstawiony jest Nikos Belojanis, grecki działacz ruchu komunistycznego. W wyniku przegranej przez komunistów wojny domowej w 1949 roku polityczni uchodźcy greckiej narodowości osiedlili się w środkowo-wschodniej Europie, m.in. w polskich Bieszczadach. Do dziś spotkamy tam ślady tych wydarzeń, jednym z nich jest pomnik bohatera Belojanisa w Krościenku nad Strwiążem (to jego fragment widzieliście na zdjęciu). Nikos został finalnie skazany na śmierć, a jego proces wzbudził wiele kontrowersji. Zdjęcie prasowe wykonane w trakcie jego trwania zatytułowane „Mężczyzna z goździkiem”  stało się inspiracją dla samego Pabla Picassa. W okresie PRL w niektórych miastach w Polsce znajdowały się nawet ulice Belojanisa. Natomiast na Węgrzech w 1950 roku powstało miasto Beloiannisz.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Bogdan Mikuła 1 pkt
2. Dawid Gajos 1 pkt
3. Paweł Kociołek 1 pkt
4. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
5. Michał Biel 1 pkt
6. Robert 1 pkt
7. Piotr Bobak 1 pkt
8. Joanna Olszówka 1 pkt
9. Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie nr 10/2019 z dnia 16 kwietnia 2019 r.

Kwiecień. Z jednej strony zima nadchodzi (Winter is coming!), a z drugiej odchodzi i wydawałoby się, że nie wypada zadawać już pytań w mroźnej konwencji. Skoro jednak zapowiadają jeszcze mały opad, to może słyszeliście ile słów mają Eskimosi na określenie śniegu? Nas tak naprawdę interesuje odpowiedź na inne pytanie. A mianowicie chcielibyśmy skłonić Was do znalezienia wzniesienia, które posiada określenie w języku Eskimosów i jednocześnie polską nazwę bardzo zbliżoną do znaczenia wspomnianego eskimoskiego słowa. Co więcej, przebiega przezeń szlak, którym w ok. 2h można dotrzeć do Polski. Dla ułatwienia poszukiwań podpowiemy, że takich wzniesień jest oczywiście więcej, między innymi w krainach wiecznego śniegu. Jedną z nich uczczono nawet imieniem naukowca, dzięki któremu wiemy, czemu nasze plecaki bywają takie ciężkie. W odpowiedzi przyślijcie owo tajemnicze eskimoskie słowo oraz nazwę polskiego szczytu, do którego dojdziemy wspomnianym szlakiem w 2 godziny, jeśli plecaki nie będą zbytnio ciążyły 🙂

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 6 maja 2019 r.

Odpowiedź:

Nunatak oznacza szczyt wznoszący się nad powierzchnię lądolodu i otoczony zewsząd przez pokrywę lodową. Słowo to zostało zaczerpnięte z używanego na Grenlandii języka Inukikut, w którym oznacza „czarną skałę” – obrazując kontrast, jakim ciemny skrawek lądu odznacza się na tle śniegu. Czarna Kopa w Tatrach Zachodnich to dawny nunatak ogładzony przez otaczające go z wszystkich stron lodowce, jakie niegdyś pokrywały dolinę Jamnicką. Przez szczyt przebiega szlak zielony, którym możemy dotrzeć do leżącego na polsko-słowackiej granicy Jarząbczego Wierchu (Baltazar Hacquet nazywał go Iarszembina). Nunataki występują licznie na Grenlandii i Antarktydzie, a jeden z nich o wysokości 1717 m zyskał nazwę Góry Newtona.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Bogdan Mikuła 1 pkt
2. Dawid Gajos 1 pkt
3. Ella 1 pkt
4. Paweł Kociołek 1 pkt
5. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
6. Michał Biel 1 pkt
7. Robert 1 pkt
8. Piotr Bobak 1 pkt
9. Joanna Olszówka 1 pkt
10. Michał Pacyna 1 pkt
11. Marek Węglarz 1 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 07/2019 z dnia 26 marca 2019 r.

W ostatni weekend marca w Krakowie odbędzie się III Turniej Siatkarski SKPG. Zapraszamy do kibicowania! A tymczasem zagadka:

Cóż to był za mecz! Hala w małym, beskidzkim miasteczku pękała w szwach. Ale w końcu nie co dzień gra się spotkanie na takim poziomie, z rywalem pochodzącym, można powiedzieć, z innego świata, z miasta setki razy większego i z kadrą, w której roi się od siatkarskich gwiazd. Jednak cóż to! Pierwszy set wygrany „na przewagi”. Drugi również, w identycznym stosunku punktów, ale w niezwykłych okolicznościach, wyprowadzony od stanu 20:24 do 26:24. Kibice przecierają oczy ze zdumienia, radość na trybunach, ekipie przyjezdnej zagląda strach. Niestety – trzeci set i już tylko 2:1, po czwartym mamy remis. Jak mówi stare siatkarskie porzekadło, jak nie wygrywasz 3:0 to przegrywasz 2:3… ale nie tym razem, haha! Pewna wygrana w tie-breaku i do zdobycia cennego trofeum trzeba jeszcze tylko nie dać plamy w rewanżu. Ponad 1000 km podróży do wielkiego miasta, kolejny wspaniały mecz i ogromny sukces! Brawo beskidzka drużyno! I pomyśleć, że działo się to zaledwie kilka lat temu, a tak wiele się zmieniło… A o co pytamy? Pytamy o to, dwumecz między jakimi drużynami i w ramach jakich rozgrywek jest wspominany oraz kiedy dokładnie odbyło się spotkanie w beskidzkiej miejscowości.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 15 kwietnia 2019 r.

Odpowiedź:

W pytaniu wspominamy jeden z największych sukcesów w historii polskiej siatkówki klubowej. Drużyna Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna podejmowała w swojej hali słynne Fenerbahce Stambuł w finale Pucharu CEV, czyli drugich co do ważności rozgrywkach w ramach europejskich pucharów. Mecz w Muszynie odbył się 27 lutego 2013 roku i zakończył się wygraną 3:2. Niestety, był to jeden z ostatnich wielkich wyników klubu z Beskidu Sądecki, który z roku na rok wtapiał się w ligową szarzyznę, by po sezonie 2017/2018 wycofać się z rozgrywek Ligi Siatkówki Kobiet.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Dawid Gajos 1 pkt
2. Ella 1 pkt
3. Paweł Kociołek 1 pkt
4. Michał Biel 1 pkt
5. Bogdan Mikuła 1 pkt
6. Robert 1 pkt
7. Marek Węglarz 1 pkt
8. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
9. Tomasz Olejarczuk 1 pkt
10. Zbigniew Drapała 1 pkt
11. Joanna Olszówka 1 pkt
12. Piotr Bobak 1 pkt
13. Michał Pierwoła 1 pkt
14. Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie nr 08/2019 z dnia 26 marca 2019 r.

Śniegi stopniały, można wypatrywać odradzającej się roślinności. Nim ruszycie na ciepłe szlaki, warto przypomnieć sobie, jak wygląda ukształtowanie terenu w górach. Skąd zrobiono to zdjęcie i ku czemu patrzymy?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 15 kwietnia 2019 r.

Odpowiedź:

Zdjęcie wykonano z grani wieńczącej Połoninę Dźwiniacką w kierunku północno-zachodnim. Najbardziej wyraźnie widoczne jest ukształtowanie Bukowego Berda, za którym, poprzez dolinę Wołosatego, wyrasta Połonina Caryńska. Widoczne są także najbliższe północne okolice tej połoniny, czyli Magura Stuposiańska i Kosowiec oraz na, dalszym planie, Magura Nasiczańska i Dwernik Kamień.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Dawid Gajos 1 pkt
2. Paweł Kociołek 1 pkt
3. Ella 1 pkt
4. Michał Biel 1 pkt
5. Bogdan Mikuła 1 pkt
6. Robert 1 pkt
7. Marek Węglarz 0,5 pkt
8. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
9. Tomasz Olejarczuk 1 pkt
10. Zbigniew Drapała 1 pkt
11. Joanna Olszówka 0,5 pkt
12. Piotr Bobak 1 pkt
13. Izabela Bętkowska 1 pkt
14. Michał Pierwoła 1 pkt
15. Michał Pacyna 1 pkt
16. Maria Skupień 1 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 05/2019 z dnia 5 marca 2019 r.

Z okazji Dnia Kobiet chcemy przypomnieć pewną postać związaną z obiektem widocznym na zdjęciu. Miejsce to bardziej przywodzi na myśl mężczyzn, których nazwiska są powszechnie znane, niemniej jeden z nich jest szerzej kojarzony w naszym kraju właśnie dzięki tej kobiecie. Prosimy o wskazanie jej personaliów.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 25 marca 2019 r.

Odpowiedź:

Powyżej zaprezentowaliśmy zakopiańską willę „Konstantynówka” w oryginalnej i odświeżonej szacie. Wśród jej gości znalazł się m.in. Józef Konrad Korzeniowski. Pisarz znany pod pseudonimem Joseph Conrad tworzył w języku angielskim, a jego rozpropagowanie w kraju nad Wisłą zawdzięczamy córce właścicielki willi, Anieli Zagórskiej, która przed drugą wojną światową przetłumaczyła niemal wszystkie jego dzieła.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Paweł Kociołek 1 pkt
2. Dawid Gajos 1 pkt
3. Kasia Bieroń 1 pkt
4. Bogdan Mikuła 1 pkt
5. Łukasz Nowicki 1 pkt
6. Alicja Kwiatosz 1 pkt
7. Michał Biel 1 pkt
8. Maria Skupień 1 pkt
9. Izabela Bętkowska 1 pkt
10. Marek Węglarz 1 pkt
11. Ella 1 pkt
12. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
13. Robert 1 pkt
14. Kazimierz Stagrowski 1 pkt
15. Piotr Bobak 1 pkt
16. Joanna Olszówka 1 pkt
17. Zbigniew Drapała 1 pkt
18. Monika Matusik 1 pkt
19. Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie nr 06/2019 z dnia 5 marca 2019 r.

Wszyscy lubią kolejki wąskotorowe! Dzieci i dorośli z radością smakują wiatr we włosach podczas takich podróży. Warto jednak pamiętać, że wiele kolejek powstawało z powodów dużo bardziej pragmatycznych niż turystyka. Jedna z nich została stworzona w celu transportu materiałów, potrzebnych do budowy pewnych obiektów o charakterze militarnym. Jej trasa zaczynała się w miejscowości, do której mniej więcej 55 lat wcześniej dotarła regularna linia kolejowa. Natomiast wspomniane budowle ostatecznie nie zdążyły powstać w zakresie jaki był planowany, a po samej kolejce ślad zaginął. Szkoda, bo w dzisiejszych czasach mogłaby ona stanowić ciekawą formę transportu turystów w kierunku pewnej tętniącej życiem (głównie zimą) beskidzkiej miejscowości. Prosimy o podanie trasy wzmiankowanej kolejki wąskotorowej oraz celu w jakim ją zbudowano.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 25 marca 2019 r.

Odpowiedź:

W roku 1939 podjęto pospieszny i spóźniony, jak miało się okazać, wysiłek zmierzający w kierunku budowy systemu schronów bojowych w Krzyżowej i Przyborowie. Problemem do rozwiązania stał się transport materiałów budowlanych, gdyż najbliższa stacja kolejowa mieściła się w Jeleśni. W kwietniu 1939 roku powstała więc trasa kolejki wąskotorowej prowadząca właśnie z Jeleśni do placu budowy w Przyborowie, a nieco później powstało również odgałęzienie do Krzyżowej. I takiej właśnie odpowiedzi oczekiwaliśmy. Dziś wydaje się, że taka kolejka zmierzająca z Jeleśni w kierunku Korbielowa i Pilska mogłaby być wielce przydatnym środkiem transportu dla narciarzy.

Nie uznaliśmy odpowiedzi o trasie Jeleśnia-Korbielów, a za wskazanie wyłącznie odcinka do Krzyżowej lub do Przyborowa przyznaliśmy 0,5 pkt.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Paweł Kociołek 1 pkt
2. Bogdan Mikuła 1 pkt
3. Michał Biel 1 pkt
4. Izabela Bętkowska 1 pkt
5. Marek Węglarz 1 pkt
6. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
7. Robert 1 pkt
8. Piotr Bobak 1 pkt
9. Joanna Olszówka 1 pkt
10. Zbigniew Drapała 1 pkt
11. Michał Pacyna 1 pkt
12. Dawid Gajos 0,5 pkt
13. Ella 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 03/2019 z dnia 12 lutego 2019 r.

Mówią, że reklama jest dźwignią handlu. Pewna firma reklamowała w Polsce swoje produkty chwytliwym hasłem reklamowym wykorzystując poniższą grafikę. O czym mowa i na jakiej wysokości miało się to znajdować?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 4 marca 2019 r.

Odpowiedź:

Firma OknoPlus od września 2016 roku może chwalić się „oknami na najwyższym poziomie”. Zaprojektowano je specjalnie dla Wysokogórskiego Obserwatorium Meteorologicznego. Jako że Kasprowy Wierch ma wysokość 1987 m n.p.m., to okna znalazły się na poziomie 1989 m n.p.m. Poniżej prezentujemy grafikę wykorzystaną w kampanii reklamowej, na której po lewej widzimy budynek obserwatorium, a poniżej widnieje górna stacja kolejki linowej.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Łukasz Nowicki 1 pkt
2. Marek Węglarz 1 pkt
3. Bogdan Mikuła 1 pkt
4. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
5. Robert 1 pkt
6. Maciej Słowik 1 pkt
7. Piotr Bobak 1 pkt
8. Paweł Kociołek 1 pkt
9. Król Balu 1 pkt
10. Maria Skupień 1 pkt
11. Kazimierz Stagrowski 1 pkt
12. Joanna Olszówka 0,5 pkt
13. Izabela Bętkowska 0,5 pkt
14. Zbigniew Drapała 0,5 pkt

Pytanie nr 04/2019 z dnia 12 lutego 2019 r.

Niebawem wielka uroczystość filmowego świata – wręczenie Oscarów. Przy tej okazji chcemy zapytać Was o miejsca, w jakich powstawały zdjęcia do filmu, który choć do tej statuetki nie był nominowany, to jego reżyser oraz aktorzy w nim występujący wielokrotnie zdobywali nagrody o nazwie rozpoczynającej się na tę samą literę. Film w ostatnim roku pobił rozmaite rekordy oglądalności i dochodowości, był głośno dyskutowany, ale na miłośniku Beskidów największe wrażenie zrobić mogły sceny, w których pojawiły się dobrze nam znana balustrada, piękna aleja grabowa oraz charakterystyczne okna sąsiedniego budynku.

W innych scenach rozpoznaliśmy wnętrza kolejnej pogórzańskiej rezydencji, której różne fragmenty ekipa filmowa wykorzystywała przez kilka tygodni. Reżyser zdaje się doceniać ten obiekt, gdyż wrócił do niego z kolejną już produkcją.

Obie rezydencje dzieli odległość podobna do tej, w jakiej wybudowano ostatnie miejsca, o których wskazanie poprosimy Was w tym pytaniu. Miejsce trzecie i czwarte należą do tej samej kategorii obiektów, jeśli chodzi o ich przeznaczenie. Aby tam dotrzeć nie trzeba przekraczać karpackiego łańcucha, jednak na przestrzeni wieków obszar ten podzielony był różnymi granicami.

Miejscowość trzecia jest największa z występujących w zagadce. Urodził się w niej m.in. późniejszy wybitny operator dźwięku w filmach animowanych, związany ze znanym polskim studiem filmów rysunkowych, autor najpopularniejszych produkcji tego studia, zmarły ponad 6 lat temu. W filmie wykorzystano obiekt, który powstał na miejscu starego kościoła klasztornego.

Ostatnia lokalizacja jest najmniejsza, położona najbardziej na zachodzie, trzeba do niej zjechać 3 km z głównej drogi prowadzącej od największego miasta owego kraju (w herbie posiadającego to samo zwierzę co Sucha Beskidzka) ku pałacowi w Bruntálu.

Prosimy o wskazanie czterech opisanych lokalizacji, w których nagrywano film. Ekipa Konkursu Całorocznego zastrzega sobie możliwość przyznania cząstkowych punktów za nadesłanie niepełnych odpowiedzi.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 4 marca 2019 r.

Odpowiedź:

Wojciech Smarzowski jest reżyserem, który otrzymał najwięcej Polskich Nagród Filmowych, powszechnie znanych jako Orły. Aktorzy zaangażowani przez niego w „Klerze” także wielokrotnie byli nagradzani Orłami. Część scen filmu głośnego w roku 2018 nagrywano w Krakowie, jednak posłużono się także dworem w Mogilanach (oraz otaczającym go parkiem z charakterystyczną aleją grabową i balustradą, przez którą podziwiać można beskidzką panoramę), jak również pałacem Goetzów w Brzesku-Okocimiu, z którego na ekranie widzieliśmy m.in. bibliotekę, kaplicę czy atrium (a Smarzowski nagrywał w nim także film „Pod Mocnym Aniołem”). Na sceny angażujące budynki kościelne ekipa przeniosła się za czeską granicę, gdzie wykorzystano kościół Narodzenia Marii Panny w Orłowej (w której urodził się Otokar Balcy) oraz niewielki kościół Nawiedzenia NMP w wiosce Košetice, nieopodal miejscowości Velké Heraltice w kraju morawsko-śląskim.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Dawid Gajos 1 pkt
2. Łukasz Nowicki 1 pkt
3. Ella 1 pkt
4. Joanna Olszówka 1 pkt
5. Marek Węglarz 1 pkt
6. Michał Biel 1 pkt
7. Bogdan Mikuła 1 pkt
8. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
9. Robert 1 pkt
10. Izabela Bętkowska 1 pkt
11. Zbigniew Drapała 1 pkt
12. Monika Matusik 1 pkt
13. Maciek Słowik 1 pkt
14. Piotr Bobak 1 pkt
15. Paweł Kociołek 1 pkt
16. Alicja Kwiatosz 1 pkt
17. Michał Pacyna 1 pkt
18. Maria Skupień 0,5 pkt
19. Kazimierz Stagrowski 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.: