Szymon SKPG Kraków

Ostatni weekend marca dobiegł końca, co oznacza, że kolejny tegoroczny Weekend w Górach już za nami. Tym razem w kameralnej, bo 6-osobowej grupie przemierzaliśmy szlaki Beskidu Śląskiego intensywnie wypatrując oznak wiosny.

Wycieczka rozpoczęła się w sobotę w godzinach porannych na MDA w Krakowie przejazdem do Bielska-Białej. Stamtąd udaliśmy się lokalną komunikacją na przystanek w okolice dolnej stacji Kolei Linowej Szyndzielnia, skąd rozpoczęliśmy pieszą wędrówkę. Niebieskim szlakiem dotarliśmy na Przełęcz Dylówki, mijając po drodze nieśmiałe oznaki wiosny w postaci kwitnących żywców gruczołowatych.

Następnie zmieniliśmy kolor szlaku na zielony, który doprowadził nas do schroniska na Szyndzielni. Tam była okazja do dłuższej przerwy na posiłek i rzut okiem na panoramę na sąsiedni Beskid Mały. W tym momencie pogoda okazała się nieco bardziej łaskawa i zrobiło się okno pogodowe umożliwiając obserwację częściowego zaćmienia słońca.

Po odpoczynku ruszyliśmy w stronę Klimczoka, po raz kolejny zmieniając kolor szlaku, tym razem na żółty. Ze szczytu mieliśmy okazję zobaczyć pobliskie schronisko oraz Skrzyczne- najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego. Resztę beskidzkich szczytów jakie można ujrzeć z polany na Klimczoku widzieliśmy jedynie oczami wyobraźni.

Po zakończonych obserwacjach udaliśmy się w dalszą drogę (momentami w zimowych warunkach) w kierunku miejsca noclegowego czyli Schroniska PTTK na Błatniej. Tuż przed schroniskiem na rozległej polanie mogliśmy jeszcze dostrzec pozostałe pasma Beskidu śląskiego – Pasmo Baraniogórskie, gdzie swoje źródła ma Wisła oraz pasmo Czantorii i Stożka. Wieczór w schronisku spędziliśmy grając w planszówki.

W niedzielę rano pod osłoną gęstej mgły wyruszyliśmy niebieskim szlakiem w stronę Wapienicy. Po drodze, w pobliżu szczytu Wysokie mieliśmy okazję zobaczyć tzw. Leśny kościół – miejsce gdzie w okresie kontrreformacji odbywały się tajne nabożeństwa ewangelickie. Kolejną atrakcją na trasie było sztuczne Jezioro Wielka Łąka (Wapienickie). Na sam koniec naszej wędrówki Doliną Wapienicy zobaczyliśmy, że tutaj wiosna rozgościła się już na dobre. Potwierdziły to m.in. skupiska lepiężników białych, żywców gruczołowatych czy pierwiosnków, które swoimi kolorami pięknie zdobiły dolinę.

Tak miłym wiosennym akcentem zakończyliśmy naszą wędrówkę. Z Wapienicy udaliśmy się na dworzec w Bielsku-Białej i stamtąd ruszyliśmy w drogę powrotną do Krakowa, zabierając ze sobą przyjemne wyjazdowe wspomnienia.

W sobotę 1 marca o poranku, na zbiórce na Małopolskim Dworcu Autobusowym (MDA), zjawiło się dziesięciu uczestników oraz dwoje przewodników – Ania i Marek. Niestety, kilka osób musiało zrezygnować z wyjazdu z powodu choroby, a jeden z uczestników niemal spóźnił się na autobus z powodu opóźnienia transportu ze Śląska. Na szczęście udało się nam zdążyć i bezpiecznie dotarliśmy do Tylmanowej Rzeki, gdzie przesiadaliśmy się na kolejny autobus Kolei Małopolskich, który zawiózł nas do Ochotnicy Ustrzyk. Tam czekali na nas kolejni dwaj uczestnicy, którzy postanowili porządnie się wyspać przed wyruszeniem na szlak.

O godzinie 10:00 rozpoczęliśmy wędrówkę! Na początek trochę historii o SKPG, topografii regionu i kilka pytań o Gorce, Lubań czy Turbacz. Dowiedzieliśmy się również o historii drogi Knurowskiej, czyli Gościńca Barabów. Następnie, wędrując doliną Forędówki, ruszyliśmy w stronę wieży na Magurkach. Po drodze zatrzymaliśmy się, by poznać historię Kasi Niewiadomej. Szlak był bardzo oblodzony, ale dzięki raczkom poradziliśmy sobie bez większych problemów. Słońce świeciło, więc cieszyliśmy się każdą chwilą na świeżym powietrzu.

Przy Kurnytowej Kolibie zrobiliśmy przerwę na kanapki, a widok na „Tatry 1839” na nadprożu oraz otwory strzelnicze w belkach dodały temu miejscu niesamowitego charakteru. Po 4 km dotarliśmy na wieżę na Magurkach, ale Tatry schowały się za mgłą. Mimo tego mogliśmy podziwiać piękne widoki na Pieniny, Beskid Sądecki, Beskid Niski oraz Gorce. Po zejściu z wieży zaczęło padać, a śnieg towarzyszył nam już do końca wycieczki.

W dolinie potoku Jaszcze odkryliśmy kadłub amerykańskiego bombowca Liberator B24 „California Rocket” oraz oczko wodne stworzone przez Gorczański Park Narodowy. Na końcu wycieczki zobaczyliśmy mozaikę autorstwa Justyny Budzyń, inspirowaną twórczością Wisławy Szymborskiej. Oczywiście, nie mogło zabraknąć opowieści Marka o sarnach, jeleni, rogach i porożach.

Po 13 km wędrówki dotarliśmy do miejsca noclegu – Agroturystyki „U Krawca” w Ochotnicy Jamnem. Przemiła gospodyni czekała na nas z obiadem – kotletem schabowym i wegetariańską wersją kotlecików sojowych. Po kolacji spędziliśmy czas przy ognisku, piekąc kiełbaski i bawiąc się w tajniaków.

W niedzielę, 2 marca, stery przejęła Ania Biela. Po pysznym regionalnym śniadaniu poprowadziła nas zielonym szlakiem w stronę bazy namiotowej pod Gorcem, opowiadając o takich bazach oraz ucząc nas rozróżniać drzewa iglaste. Po 5 km dotarliśmy na Gorc, skąd weszliśmy na wieżę widokową. Niestety, Tatry znowu były zasłonięte, a temperatura na szczycie wynosiła -10°C, więc szybko zeszliśmy na dół.

Następnie niebieskim szlakiem Ania poprowadziła nas w stronę Lubomierza. Po drodze, na Gorcu Kamienickim, skorzystaliśmy ze słońca, a ci, którym było zimno, weszli do prawdziwego igloo. Urządziliśmy też bitwę na śnieżki. Po 14 km dotarliśmy do przystanku Lubomierz Przysłop, skąd o 16:26 odjechaliśmy do Krakowa.

Cała wycieczka była bardzo udana, a wszyscy uczestnicy wrócili z uśmiechem na twarzy. Dla jednego z nich była to jedna z pierwszych górskich przygód – mamy nadzieję, że zaszczepiliśmy w nim miłość do gór!