SKPG Kraków

Pytanie 19/2019 z dnia 3 września 2019 r.

Niebawem rozpocznie się kolejny Kurs Przewodników Beskidzkich organizowany przez nasze Koło. Na razie trwa akcja plakatowania Beskidów. W jej ramach jeden z plakatów został zawieszony pod najwyżej wzniesionym beskidzkim dachem, pod którym stanąć mogą turyści. Prosimy o wskazanie, co obecnie znajduje się w tym zadaszonym budynku.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 23 września 2019 r.

Odpowiedź:

Podczas wędrówki przez masyw Czarnohory plakat został zawieszony w przedsionku budynku dawnego polskiego obserwatorium astronomicznego na szczycie góry Pop Iwan. Obecnie w większości budynku trwa remont, a część wcześniej odbudowanych pomieszczeń całorocznie wykorzystywana jest przez ukraińskich ratowników górskich, dla których jest to na ten moment jedyna wysokogórska placówka w całych ukraińskich Karpatach. Stacja Ratownictwa Górskiego współpracuje z Grupą Bieszczadzką GOPR. W lipcu tego roku na dachu obserwatorium umieszczono kompaktową stację meteorologiczną Luft WS800, której zadaniem jest gromadzenie danych pogodowych oraz analiza klimatu na szczycie. Możecie ją zobaczyć w materiale Kuriera Galicyjskiego.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Bogdan Mikuła 1 pkt
Paweł Kociołek 1 pkt
Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie 20/2019 z dnia 3 września 2019 r.

Koniec lata to na szczęście jeszcze nie koniec wędrowania po górskich szlakach. Odbijając kilkanaście metrów od jednego z nich można przysiąść na ławce widocznej na fotografii, a robiąc jeszcze kilka kolejnych kroków, stanąć przy obiekcie upamiętniającym postać pochodzącą z okolicy, choć zmarłą kilka tysięcy kilometrów od rodzinnego domu. O kim mowa oraz dokąd prowadzi wspomniany szlak, z którego na chwilę zeszliśmy?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 23 września 2019 r.

Odpowiedź:

Wbrew naszym oczekiwaniom okazało się, że nie wszystkie gorczańskie szlaki są dobrze znane uczestnikom Konkursu. Tym pytaniem chcielibyśmy zaprosić Was na wędrówkę ku szczytowi Lubania zielonym szlakiem z Tylmanowej. Drugim wzniesieniem, na które zaczniecie podchodzić, będzie właśnie Makowica (857 m n.p.m.), na której zboczu przycupnął szałas upamiętniający księdza Józefa Piszczka – misjonarza pochodzącego z Tylmanowej, przez ćwierć wieku pracującego w Republice Konga. Chciał być pochowany w Oyo, jeśli umrze w Afryce, albo na cmentarzu parafialnym w Tylmanowej, razem ze swoimi rodzicami, jeśli umrze w Polsce.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Bogdan Mikuła 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie 17/2019 z dnia 30 lipca 2019 r.

Wakacyjny czas sprzyja górskim wędrówkom, których celem dla niektórych może być dotarcie na jak najwyższy szczyt, a dla innych po prostu do schroniska. W związku z tym aperiodyk „Beskidnik” rzuca wakacyjne wyzwanie i mobilizuje do odwiedzenia oraz ocenienia jak największej ilości baz namiotowych, my zaś zachęcamy do znalezienia odpowiedzi na przekorne pytanie, który obiekt noclegowy (schronisko, chatka, baza) w polskich Beskidach położony jest najniżej oraz jaka jest różnica wysokości między najniżej a najwyżej zlokalizowanym miejscem do spania.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 2 września 2019 r.

Odpowiedź:

Jak słusznie zauważył jeden z uczestników konkursu, odpowiedź na to pytanie silnie zależy od tego, jakie obiekty noclegowe będziemy brali pod uwagę. Jeżeli nasze zainteresowanie ograniczymy wyłącznie do schronisk, chatek i baz namiotowych, to najniżej położonym obiektem będą baza namiotowa i chata SKPB Lublin w Zawadce Rymanowskiej (399 m n.p.m.). Co prawda znalazłoby się kilka beskidzkich szkolnych schronisk młodzieżowych czy domów wycieczkowych zlokalizowanych niżej, ale w świetle polskiego prawa „schroniska” są ściśle definiowane (ustawa o usługach hotelarskich z dn. 29.08.1997 r.) jako obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach turystycznych, świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów. Natomiast najwyżej położone schronisko w Beskidach znajduje się na Turbaczu (na wysokości 1280 m n.p.m. wg Geoportalu). Dla porządku dodajmy jeszcze 10 metrów, wszak schronisko ma kilka kondygnacji, wtedy różnica wysokości pomiędzy najniżej a najwyżej położonym miejscem do spania wynosi ok. 890 metrów.

Warto zauważyć, że różne źródła i mapy podają rozmaite wysokości dla najwyżej położonych obiektów noclegowych. Na przykład według Wydawnictwa Compass najwyżej zlokalizowane jest schronisko na Hali Lipowskiej (1324 m n.p.m.), następnie na Hali Rysiance (1290 m n.p.m.), a schronisko pod Turbaczem położone na wysokości 1283 m n.p.m. zajmowałoby dopiero trzecie miejsce. Niemniej w naszej opinii Geoportal dysponuje najdokładniejszymi danymi w tej dziedzinie, zaś Compass przypisuje schronisku na Hali Lipowskiej wysokość samego szczytu.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie 18/2019 z dnia 30 lipca 2019 r.

W drodze na szczyt czy do schroniska trafiamy niekiedy na obszary z różnych względów chronione. Poniższe zdjęcie przedstawia unikatowe miejsce objęte ochroną. Prosimy o wskazanie nazwy tej osobliwej karpackiej atrakcji oraz lokalizację miejsc, w których można obserwować podobne zjawisko w interesującym nas łańcuchu górskim.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 2 września 2019 r.

Odpowiedź:

Fotografia przedstawia fragment błotnego pola wulkanicznego Pâclele Mari zlokalizowanego na przedpolu rumuńskich Karpat w okolicy miejscowości Berca, Pâclele i Beciu. Odkryto tam największe błotne wulkany w Europie, które od 1924 roku objęte są ochroną rezerwatową. W sąsiedztwie zobaczyć można także wulkany błotne zwane Pâclele Mici, Pâclele de la Beciu oraz Fierbatorile. Wszystkie wyżej wymienione znajdują się w obszarze Zewnętrznych Karpatach Wschodnich. To jednak nie jedyne miejsca w Rumunii, gdzie występuje to zjawisko. Na mniejszą skalę można zaobserwować je także w Transylwanii: u podnóża Gór Kalimeńskich koło miejscowości Monor wulkany błotne La Gloduri, w dolinie rzeki Târnava Mare wulkany błotne Filiaș, nieopodal miejscowości Rupea wulkany błotne Băile Homorod czy na północ od Sybinu wulkany błotne Hașag – wszystkie figurują na liście rumuńskich rezerwatów przyrody.
Warto pamiętać, że aktywny wulkan błotno-ropny znajduje się także na terenie Ukrainy. Jego działanie obserwować można we wsi Starunia, znanej również z odkrycia niemal w całości zachowanego w pokładach ozokerytu okazu nosorożca włochatego, który przechowywany jest w krakowskim Muzeum Przyrodniczym.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Paweł Kociołek 1 pkt
Bogdan Mikuła 0,5 pkt
Hadrian Jakóbczak 0,5 pkt
Michał Pacyna 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie 15/2019 z dnia 18 czerwca 2019 r.

Zabytkowe kościoły drewniane to polska specjalność, stosunkowo rzadko spotykana na terenach innych państw. Załączone zdjęcie przedstawia fragment wybrzeża Chorwacji. Chcielibyśmy zapytać Was o najbliżej położony (w linii prostej) od przedstawionego na fotografii miejsca drewniany kościół, a konkretnie: w jakiej miejscowości się znajduje i pod jakim (dość rzadkim) wezwaniem jest. Dla ułatwienia dodajmy, że w pobliżu tej miejscowości przepływa rzeka o brzmiącej znajomo dla Polaków nazwie.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 29 lipca 2019 r.

Odpowiedź:

Wydawać by się mogło, że wytrawni konkursowicze powinni szybko stwierdzić, że „Chorwacja” w treści pytania wcale nie musi odnosić się do nazwy kraju. A jednak, część z nich dała się skutecznie wyprowadzić w pole… a raczej nad Adriatyk. Jak słusznie zauważył jeden z odpowiadających, zdjęcie przedstawia nietypowy jak na Chorwację fragment wybrzeża. Jest to bowiem fotografia kąpieliska „Chorwacja” w miejscowości Jurków, nieopodal rzeki o znajomo brzmiącej nazwie – Dunajec. A jeśli już zorientujemy się w tej kwestii, druga część pytania nie może stanowić problemu. Nieco ponad 1 km od Chorwacji, właśnie w Jurkowie, znajduje się bowiem drewniany kościół pw. Przemienienia Pańskiego.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie 16/2019 z dnia 18 czerwca 2019 r.

Choć wiele osób kwestionuje istnienie tych magicznych stworzeń, to przynajmniej jeden jednorożec w Polsce istnieje. Poniżej dowód. Nie jest to jednak jedyny magnes przyciągający do miejscowości, w której się znajduje. Bardziej wyrafinowanego turystę zainteresuje obiekt, który powstał około 90 lat temu i jest błędnie uważany za jedyną taką atrakcję w tamtejszej krainie. Gdzie w polskich Beskidach lub na Pogórzu znajdziemy podobny obiekt (wykonany z takiego samego materiału oraz o tym samym kształcie i przeznaczeniu), który dodatkowo stanowi niepospolity przykład wpływów stylowych – w odpowiedzi prosimy o przesłanie współrzędnych geograficznych szukanej atrakcji.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 29 lipca 2019 r.

Odpowiedź:

Pomnik widoczny na zdjęciu znajduje się na rondzie w miejscowości Jednorożec w województwie mazowieckim. Legenda głosi, że to mityczne zwierzę ukazało się tamtejszemu bartnikowi podczas pobierania miodu, a wielki kolonizator Mazowsza – książę Janusz kazał w tym miejscu wybudować chatę myśliwską i nazwał ją Jednorożcem. Po chacie nie ma śladu, natomiast około 1930 roku wybudowano w miejscowości ośmioboczną, drewnianą dzwonnicę. Co ciekawe, w niedalekiej wsi Olszewka powstała budowla wzorowana na jedorożeckiej – są to jedyne takie obiekty na Mazowszu. W Beskidach i na Pogórzach znajdziemy kilka ośmiobocznych dzwonnic, lecz jedyna wolnostojąca i cała drewniana znajduje się w Młodowicach koło Fredropola (49°41’5.2”N 22°46’14.0”E). W jej architekturze można odnaleźć wpływy modernizmu, co stanowi rzadkość w przypadku drewnianego budownictwa sakralnego.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Paweł Kociołek 0,5 pkt
Michał Pacyna 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 13/2019

Które z górskich schronisk w Beskidach Zachodnich może się pochwalić najstarszym polskim jadłospisem oraz z jakiego roku pochodzi to menu? Dodatkowo prosimy podać z ilu jaj składała się ówczesna porcja jajecznicy i podać jej cenę wyrażoną ilością herbat.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 17 czerwca 2019 r.

Odpowiedź

Najstarszy polski schroniskowy jadłospis w Beskidach Zachodnich pochodzi z 1906 roku ze schroniska na Markowych Szczawinach. Ten sam jadłospis funkcjonował również w 1907 roku. Ówcześnie serwowana porcja jajecznicy składała się z czterech jaj i kosztowała 40 halerzy, a więc równowartość dwóch herbat. Tyle samo co jajecznica kosztowała jedna butelka żywieckiego piwa, jak też 4 kieliszki żytniówki lub rumu.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła – 1 pkt
Hadrian Jakóbczak – 1 pkt

Pytanie nr 14/2019

W jakiejś dawnej szopce lwowskiej twierdził przyjaciel mój Sław, że kolejnictwo najlepiej rozwija się w Polsce. Wedle tej statystyki na każdego Polaka wypadało dziewięć kolejek „wódki wprawdzie”, ale i to dobre.
Otóż do tamtych kolejek przybyły nam jeszcze dwie na każdego Polaka. Dwie wspaniałe kolejki, coś czym się możemy pochlubić wobec całego świata.

O jakich karpackich inwestycjach pisano w ten sposób?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 17 czerwca 2019 r.

Odpowiedź

To pytanie wcale nie było trudne. Mowa oczywiście o kolei linowej z Zakopanego na Kasprowy Wierch oraz kolejce na Górę Parkową w Krynicy. Poniżej przytaczamy całość artykułu opublikowanego w „Słowie” 29 sierpnia 1938 roku.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Bogdan Mikuła 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Michał Biel 1 pkt
Paweł Kociołek 0,5 pkt
Michał Pierwoła 0,5 pkt
Michał Pacyna 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 11/2019 z dnia 07 maja 2019 r.

Poniższe zdjęcie przedstawia szkic pewnego dość nietypowego dworu, usytuowanego w niewielkiej karpackiej miejscowości. Autorem tegoż szkicu jest znany, wszechstronnie uzdolniony artysta, którego nazwisko może budzić luźne i dość odległe skojarzenia z jednym z Beskidów. Twórca ów sporo w swoim życiu podróżował i ten dwór również miał okazję odwiedzić. A pytanie brzmi: gdzie znajduje się ten dwór oraz kto jest autorem szkicu?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 27 maja 2019 r.

Odpowiedź

Szkic widoczny na zdjęciu jeszcze całkiem niedawno można było oglądać w Muzeum Narodowym na wystawie Wyspiański. To właśnie Stanisław Wyspiański gościł swego czasu w Jeżowie, miejscowości, w której znajduje się dwór obronny, o który pytaliśmy. Szkic jest jego autorstwa. Dwór obronny w Jeżowie częściej oglądamy na zdjęciach z jego przeciwnej strony, z której bryłę urozmaica narożna baszta.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Paweł Kociołek 1 pkt
2. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
3. Bogdan Mikuła 1 pkt
4. Michał Pierwoła 1 pkt
5. Kasia Bieroń 1 pkt
6. Robert 1 pkt
7. Piotr Bobak 1 pkt
8. Michał Biel 1 pkt
9. Michał Pacyna 1 pkt
10. Dawid Gajos 0,5 pkt
11. Joanna Olszówka 0,5 pkt

Pytanie nr 12/2019 z dnia 07 maja 2019 r.

Mówi się, że kajakarze nie mają swojego patrona. Patrząc po atrybutach, mógłby nim być święty, w dniu obchodów którego do pracy rusza pewna grupa zawodowa – kiedyś ich działalność była powszechniejsza i wciąż w krajobrazie można dopatrzeć się śladów czasów, w których prosperowało się jej całkiem dobrze, a nawet pokładano w niej państwowe nadzieje. Niektóre powstałe wtedy obiekty trwają w lepszym stanie, inne w gorszym, a jeszcze inne grają w filmach, stanowiąc tło wyznań postaci, która będzie tematem dzisiejszej zagadki: Miał on trzy imiona i dwa nazwiska, ale prawie nikt ich nie pamięta. Ewentualną sławę, towarzyszy, a nawet godną śmierć odebrał mu inny współczesny mu mężczyzna, który zapadł w pamięć co najmniej dwóm narodom. Koniec żywota owego mężczyzny wedle podań wiąże się przyczynowo lub okolicznościowo właśnie z naszą tajemniczą postacią. W odpowiedzi prosimy o podanie jednego imienia i jednego nazwiska postaci, która w pewnym filmie występowała w scenerii przedstawionej na poniższym zdjęciu, oraz wskazanie gdzie znajduje się widoczny obiekt.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 27 maja 2019 r.

Odpowiedź

Bohaterem zagadki jest Tomáš Uhorčík, znany także jako Martin Mravec, a ze względu na to że słynął z gry na gajdach nazywano go Gajdoš. Zajmował się zbójnictwem do czasu, gdy harnasiem został Juraj Jánošík. W 1713 roku Jánošík został pojmany w jego domu w Klenovcu, co nasuwa podejrzenie jakoby Tomáš niczym Judasz wydał harnasia na śmierć. Uhorčík został później zgładzony przez łamanie kołem, a nie jak przystało na prawdziwego zbójnika przez powieszenie za poślednie żebro.
Obie postacie zostały przywrócone do życia przez Agnieszkę Holland w filmie Janosik. Historia prawdziwa. Niektóre sceny do filmu nagrywano w ruinach bacówki pod Wierchliczką („grającej” dawny kościół), gdzie po zdjęciach pozostawiono elementy scenografii widoczne na zdjęciu. Budynek jest pamiątką po „Rezerwacie Wypasowym” utworzonym przez władze ludowe w dolinie Grajcarka. Miała to być przemysłowa wersja pasterstwa, które w tradycyjnym ujęciu ma długowieczne tradycje w Beskidach. Rytualny wypas rozpoczyna się 23.04, czyli na Świętego Wojciecha, którego jednym z atrybutów jest właśnie wiosło.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Dawid Gajos 1 pkt
2. Paweł Kociołek 1 pkt
3. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
4. Bogdan Mikuła 1 pkt
5. Robert 1 pkt
6. Piotr Bobak 1 pkt
7. Michał Biel 1 pkt
8. Michał Pacyna 1 pkt
9. Michał Pierwoła 0,5 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:

Pytanie nr 09/2019 z dnia 16 kwietnia 2019 r.

Na wiosnę do życia budzi się przyroda, a nasze zmysły rozpieszczane są przez kwitnące drzewa, krzewy i kwiaty. Jeden z nich jest kluczem do poniższej zagadki. Kto jest autorem rysunku po lewej? Gdzie w Beskidach znajduje się pomnik, którego fragment widać na zdjęciu po prawej? Przedstawiony na obrazkach mężczyzna był kiedyś bardziej upamiętniony w Polsce, a na Węgrzech znajduje się nawet miasto nazwane na jego cześć. Wspomniany wcześniej kwiat jest niejako symbolem tych czasów.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 6 maja 2019 r.

Odpowiedź:

Na zdjęciach przedstawiony jest Nikos Belojanis, grecki działacz ruchu komunistycznego. W wyniku przegranej przez komunistów wojny domowej w 1949 roku polityczni uchodźcy greckiej narodowości osiedlili się w środkowo-wschodniej Europie, m.in. w polskich Bieszczadach. Do dziś spotkamy tam ślady tych wydarzeń, jednym z nich jest pomnik bohatera Belojanisa w Krościenku nad Strwiążem (to jego fragment widzieliście na zdjęciu). Nikos został finalnie skazany na śmierć, a jego proces wzbudził wiele kontrowersji. Zdjęcie prasowe wykonane w trakcie jego trwania zatytułowane „Mężczyzna z goździkiem”  stało się inspiracją dla samego Pabla Picassa. W okresie PRL w niektórych miastach w Polsce znajdowały się nawet ulice Belojanisa. Natomiast na Węgrzech w 1950 roku powstało miasto Beloiannisz.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Bogdan Mikuła 1 pkt
2. Dawid Gajos 1 pkt
3. Paweł Kociołek 1 pkt
4. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
5. Michał Biel 1 pkt
6. Robert 1 pkt
7. Piotr Bobak 1 pkt
8. Joanna Olszówka 1 pkt
9. Michał Pacyna 1 pkt

Pytanie nr 10/2019 z dnia 16 kwietnia 2019 r.

Kwiecień. Z jednej strony zima nadchodzi (Winter is coming!), a z drugiej odchodzi i wydawałoby się, że nie wypada zadawać już pytań w mroźnej konwencji. Skoro jednak zapowiadają jeszcze mały opad, to może słyszeliście ile słów mają Eskimosi na określenie śniegu? Nas tak naprawdę interesuje odpowiedź na inne pytanie. A mianowicie chcielibyśmy skłonić Was do znalezienia wzniesienia, które posiada określenie w języku Eskimosów i jednocześnie polską nazwę bardzo zbliżoną do znaczenia wspomnianego eskimoskiego słowa. Co więcej, przebiega przezeń szlak, którym w ok. 2h można dotrzeć do Polski. Dla ułatwienia poszukiwań podpowiemy, że takich wzniesień jest oczywiście więcej, między innymi w krainach wiecznego śniegu. Jedną z nich uczczono nawet imieniem naukowca, dzięki któremu wiemy, czemu nasze plecaki bywają takie ciężkie. W odpowiedzi przyślijcie owo tajemnicze eskimoskie słowo oraz nazwę polskiego szczytu, do którego dojdziemy wspomnianym szlakiem w 2 godziny, jeśli plecaki nie będą zbytnio ciążyły 🙂

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 6 maja 2019 r.

Odpowiedź:

Nunatak oznacza szczyt wznoszący się nad powierzchnię lądolodu i otoczony zewsząd przez pokrywę lodową. Słowo to zostało zaczerpnięte z używanego na Grenlandii języka Inukikut, w którym oznacza „czarną skałę” – obrazując kontrast, jakim ciemny skrawek lądu odznacza się na tle śniegu. Czarna Kopa w Tatrach Zachodnich to dawny nunatak ogładzony przez otaczające go z wszystkich stron lodowce, jakie niegdyś pokrywały dolinę Jamnicką. Przez szczyt przebiega szlak zielony, którym możemy dotrzeć do leżącego na polsko-słowackiej granicy Jarząbczego Wierchu (Baltazar Hacquet nazywał go Iarszembina). Nunataki występują licznie na Grenlandii i Antarktydzie, a jeden z nich o wysokości 1717 m zyskał nazwę Góry Newtona.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

1. Bogdan Mikuła 1 pkt
2. Dawid Gajos 1 pkt
3. Ella 1 pkt
4. Paweł Kociołek 1 pkt
5. Hadrian Jakóbczak 1 pkt
6. Michał Biel 1 pkt
7. Robert 1 pkt
8. Piotr Bobak 1 pkt
9. Joanna Olszówka 1 pkt
10. Michał Pacyna 1 pkt
11. Marek Węglarz 1 pkt

Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.: