Monthly Archives

maj 2025

Zaproszenie na slajdowisko „Zobaczyć Everest i mieć z tego radość”

  | Slajdowiska, Z życia Koła | Brak komentarzy
Jeśli zastanawialiście się kiedyś:
  • czy trudno zorganizować samemu wyjazd w najwyższe góry świata i nie zwariować,
  • jak to jest być turystą z „Eastern Europe” w turystycznej mekce Zachodu,
  • czy można smacznie zjeść powyżej 3000 m. n.p.m.,
  • czy w czasach globalnej turystyki zobaczyć Everest to już tylko odhaczenie kolejnej atrakcji w tłumie, czy nadal wymagające wysiłku spełnienie marzeń…

…to odpowiedzi na te wątpliwości oczekiwać możecie w środę, 28 maja, od godziny 18:30 na naszym kolejnym slajdowisku! Będzie mieć miejsce w Hevre (ul. Meiselsa 18), w sali na górze. Prelekcję poprowadzą Marcela Bagierek i Paweł Miśkowiec.

Weekend w górach „Beskid Mały i tajemnice rezerwatu Madohora” (10-11.05.2025) – Relacja

  | 70-lecie SKPG i AKPT, Wyjazdy, Z życia Koła | Brak komentarzy

Podczas kapryśnej pogody, leśnymi drogami, szlakami i bezdrożami Beskidu Małego wędrowało nas 9 osób. Szefem wyjazdu był niezastąpiony Jurek Marcinkowski – prawdziwa skarbnica wiedzy z zakresu beskidzkiej przyrody.

Wycieczka rozpoczęła się w miejscowości Las przy dzwonnicy loretańskiej i dalej przez dziką dolinę potoku Dusica, wodospad i Grotę Komonieckiego penetrowaliśmy stoki Łamanej Skały. Odnaleźliśmy  jedne z  najwyższych drzew świata. a najwyższe drzewa Polski (Daglezja zielona) i pochyliliśmy się nad mchem (Płaszczeniec falisty), który zdradził nam tajemnicę powalonych leśnych olbrzymów w Rezerwacie Madohora. „Skalną Percią” Beskidu doszliśmy na Leskowiec i zeszliśmy do Targoszowa, gdzie w gospodarstwie agroturystycznym „Ważka” w obecności miłych gospodarzy i godnych polecenia luksusowych warunkach spędziliśmy noc.

Następnego dnia wędrując do Krzeszowa napotkaliśmy alternatywną możliwość noclegu w „hotelu pod gwiazdami”, gdzie na chwilę zagościliśmy. Po posiłku w Pizzerii w Krzeszowie zdobyliśmy „grań” Kozich Skał na Żurawnicy, które jak się okazało są „ruinami diabelskiego zamku”. Pod kolejnym zamkiem, tym razem w Suchej Beskidzkiej zakończyliśmy naszą wycieczkę.

Wszystkim uczestnikom bardzo dziękujemy za udział, zaangażowanie, miłe towarzystwo i pogodę ducha na całej trasie!

Relacja z wernisażu wystawy „Przewodnicki miszmasz” – wystawa pełna wspomnień z 70 lat SKPG i AKPT!”

  | 70-lecie SKPG i AKPT, Z życia Koła | Brak komentarzy

23 kwietnia odbył się wernisaż wystawy „Przewodnicki miszmasz” – wystawa pełna wspomnień z 70 lat SKPG i AKPT!” zorganizowanej w ramach świętowania jubileuszu 70–lecia SKPG i AKPT.

Wernisaż otworzył prezes Konrad Trojan, po którym kilka słów do niemałej publiczności skierowali autorzy wystawy Paweł Ciaptacz i Patryk Smółka

Dzięki zdjęciom tworzącym wystawę przemieszczaliśmy się między współczesnością, a 70-letnią historią naszych kół. Była to okazja do wspólnego spotkania osób z różnych roczników przewodnickich, ciekawych rozmów i delikatnych łez wzruszenia podczas spoglądania na niektóre fotografie

Nie będziemy jednak zdradzać zbyt wiele, żeby nie psuć efektu. Zapraszamy serdecznie do obejrzenia wystawy!

„Przewodnicki miszmasz” można oglądać do 27 maja w Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, a następnie wystawa wyruszy w podróż, by czasowo zawisnąć w kolejnych bibliotekach na terenie Małopolski.

Relację zdjęciową z wydarzenia możecie zobaczyć TUTAJ.

 

Rok akademicki 1959/1960: Rusza pierwszy kurs!

  | Z dziejów Koła | Brak komentarzy

Od początku istnienia Koło prowadziło stałą pracę szkoleniową. Rozwój rajdów i obozów wędrownych pod koniec lat 50. i wzrost zainteresowania Kołem wymusił zastosowanie nowych kryteriów przy mianowaniu przewodników i organizację szkolenia, do którego prekursorów należeli Włodzimierz Kluczycki, Andrzej Urbański, Zbigniew Wyżga, Adam Barwiński i Andrzej Czubek.

W roku akademickim 1959/1960 pod kierownictwem Zbyszka Wyżgi ruszył pierwszy kurs przewodnicki.

W dalszej kolejności przewodnicy studenccy uznali, że ich wiedza krajoznawcza i górska działalność predysponują ich do zdawania egzaminów przewodnickich PTTK. W 1963 pierwsza grupa została zakwalifikowana do egzaminu państwowego, a w dniach 26 maja i 10 czerwca odbył się egzamin na przewodników beskidzkich III klasy, który zdało dwunastu szczęśliwców.

Wprowadzenie uprawnień państwowych zmieniło charakter szkolenia w Kole, zaczęto eksperymentować nad modelem kursu przewodnickiego, który od blisko 70 lat ciągle ewoluuje i stale zmienia się, by odpowiadać współczesnym potrzebom, wyzwaniom i obowiązującym regulacjom prawnym.

Przez te wszystkie lata zmieniały się mapy, sprzęt i czasy, ale jedno zostało – pasja do gór i chęć dzielenia się nią z innymi. Od początku kurs SKPG jest prowadzony w całości społecznie. To praca i zaangażowanie ludzi, którzy poświęcają swój czas, by dzielić się wiedzą i miłością do Beskidów.

Kurs to nie tylko zdobywanie wiedzy i uprawnień – to czas intensywnej przygody, przyjaźni, wyzwań i radości z wędrowania. To dziesiątki wyjazdów, setki godzin spędzonych na szlaku, tysiące wspomnień.

Kiedyś przez specjalne afisze, komunikaty w prasie krakowskiej i radiowęzłach uczelnianych, dzisiaj przez media społecznościowe i plakaty rozmieszczone w różnych zakątkach gór, co roku grupa zapaleńców rusza w Beskidy – nie po to, żeby tylko chodzić po górach, ale żeby je naprawdę poznać, w końcu „Życie dzieli się na Życie Przed Kursem, Życie Na Kursie i Życie Po Kursie. A Życie Po Kursie już nigdy nie jest takie samo”.


W jubileuszowym roku 70-lecia SKPG i AKPT, raz w miesiącu, będziemy dzielić się z Wami kolejnymi wspomnieniami!

Zdjęcie: materiały archiwalne ze zbiorów Krystyny Skawińskiej-Suchanek (blacha nr 25), lata 60.

22 marca 1967: Pierwsze blachowanie w dziejach SKPG

  | Z dziejów Koła | Brak komentarzy

W listopadzie 1955 roku, przy Zrzeszeniu Studentów Polskich, powstaje w Krakowie pierwsze w Polsce Koło Przewodników Studenckich, które potem w 1963 roku zaistniało jako Studenckie Koło Przewodników Turystycznych. W roku 1967 roku dokonano zmiany na funkcjonującą do dziś nazwę Studenckie Koło Przewodników Górskich (SKPG).

W tym właśnie roku, 22 marca złożono w naszym Kole pierwsze przyrzeczenie przewodnickie przez absolwentów kursu po zdaniu egzaminu wewnętrznego i po raz pierwszy wręczono trójkątną blachę SKPG. Uroczyste wydarzenie odbyło się wtedy w Krakowie, w Klubie pod Jaszczurami.

Odebrane trójkątne blachy były pierwszymi takimi odznakami w środowisku przewodnickim. Trójkątny wzór został następnie przyjęty przez inne studenckie koła przewodnickie i stał się swoistym wyróżnikiem ruchu przewodnictwa studenckiego.

Odznaka została zaprojektowana przez Janusza Trzebiatowskiego (Członek Honorowy SKPG) w 1966 roku i od 58 lat identyfikuje nas jako członków SKPG.

Od tego czasu, rokrocznie przy blasku płonącej watry, w poczet przewodnickiej rodziny zostają przyjęci nowi przewodnicy i przewodniczki, którzy po złożeniu przyrzeczenia przyjmują blachę o unikalnym numerze. To niezwykły moment, jeden z tych, które zostają w pamięci pewnie już do końca życia.

W trakcie 70-letniej działalności przyjęliśmy do naszego grona ponad 1300 przewodników tworząc wyjątkową, górską społeczność!


W jubileuszowym roku 70-lecia SKPG i AKPT, raz w miesiącu, będziemy dzielić się z Wami kolejnymi wspomnieniami!

 

Konkurs Całoroczny: pytanie nr 7/2025 i pytanie nr 8/2025

  | Konkurs Całoroczny | Brak komentarzy

Pytanie nr 7/2025

Tym razem bez dwuznaczności, zawikłanych wskazówek i ukrytych znaczeń. Pytamy po prostu, czyj to pomnik i co mieści się w budynku na drugim planie.

Odpowiedź:

Na zagadkowym kadrze znajduje się fragment cokołu pomnika Franciszka Marduły, zakopiańskiego pedagoga, lutnika i sportowca. Pomnik ten odsłonięto w 2019 r. podczas uroczystości 125-lecia zakopiańskiego “gniazda” Towarzystwa Gimnastycznego “Sokół” przed siedzibą tego towarzystwa – widoczną w tle zdjęcia. W budynku tym mieści się także Kino Sokół.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Aga Solarz 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt

 

Pytanie 8/2025

Wśród szlaków nie tak długich, ale też nie krótkich, znajdzie się taki o ciekawej nazwie -niczym z indiańskiej wioski – choć tak naprawdę to zgrabne połączenie dwóch słów. Nazwa miejscowości, w której szlak ten zaczyna się (lub kończy, jeśli pójdziemy od drugiej strony) pochodzi od herbu. Natomiast nazwa wsi na drugim końcu szlaku pozwala gdybać na temat przywar osoby, od której nazwiska lub przezwiska powstała. Oczywiście, nie tylko nazw szlaku jest ciekawa, ale i on sam. Można tu wcielić się w romantycznego twórcę, nadawać nazwy skałom i zamkom. Można także zajrzeć do jednego z kościołów i obejrzeć tam ołtarz wykonany z nieoczywistego materiału. Na dokładkę dodamy jeszcze, że jedna z mijanych na trasie wsi ma przepiękną nazwę związaną z kolorem i wodą (barwa ta jest szlachetniejszą odmianą tej, którą znakowany jest szlak), a zupełnie przypadkiem indiańskie imię, które nam się skojarzyło (głównie z powodu dość nieudolnego rymowania) z nazwą szlaku, nosił fikcyjny bohater cyklu powieści, z których jedna także jest powiązana z kolorem i wodą, choć kolor ciut mniej cenny, a woda nie tak wartka.

W odpowiedzi podajcie, prosimy, nazwę szlaku oraz obydwie wspomniane w zagadce nazwy(miejscowość i powieść) związane z kolorem i wodą.

Odpowiedź:

Szlakiem, o który pytaliśmy, jest Szlak Zamonitu (nazwa utworzona z połączenia słów: zamek i amonit). Jest to szlak żółty o długości niemal 90 km, z Poraja do Niegowonic, częściowo biegnący przez Wyżynę Krakowsko-Częstochowską. Szlak prowadzi m.in. przez Złoty Potok, w którym w II poł. XIX w. przebywał Zygmunt Krasiński, jeden z najwybitniejszych polskich twórców romantyzmu. Spacerował on po okolicznych lasach i nadał nazwy wielu ostańcom, a także stawowi Irydion. Na szlaku zwiedzimy także zamki w Bobolicach i Podzamczu (Ogrodzieniec). W Kroczycach, natomiast, które także leżą na szlaku, obejrzymy kościół św. Jacka i Marii Magdaleny z ołtarzem głównym wykonanym z kalcytu. Nazwa Zamonitu (przez nieudolne rymowanie) skojarzyła nam się z indiańskim imieniem Winnetou – z popularnej serii książek Karola Maya, a ta z nich, której tytuł jest związany z kolorem i wodą to oczywiście “Skarb w srebrnym jeziorze”.

Podsumowując odpowiedź na tę zagadkę to: Zamonitu, Złoty Potok i “Skarb w srebrnym jeziorze”.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

Ania Piecuch 1 pkt
Aga Solarz 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Nikoletta 1 pkt
Dominika Sobula 1 pkt
Jolanta Guzik 1 pkt
Bożena i Staszek 1 pkt

Klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2025:

Hadrian Jakóbczak8 pkt.
Dominika Sobula7 pkt.
Jolanta Guzik6.5 pkt
Bożena i Staszek5.5 pkt
Ania Piecuch5 pkt
Aga Solarz4 pkt
Bartłomiej Cisowski3 pkt.
Andrzej Zabłocki3 pkt.
Nikoletta2 pkt.
Bernadetta Zawilińska1.5 pkt
Team Rogatka0.5 pkt.
Jerzy Iwanciw0.5 pkt