Starożytnym przypominała gwiazdy, stąd jej łacińska nazwa astrantia maior (od greckich słów aster = gwiazda, antios= podobny). Jedna z ładniejszych roślin polskiej flory, czasem uprawiana jako ozdobna roślina ogrodowa. W weterynarii używana w celu zwiększenie apetytu u zwierząt.
Występowanie
Siedlisko: lasy liściaste, zarośla, do ponad 2000mnpm
Występowanie: wysokie i średnie góry środkowej i południowej Europy, Kaukaz, w Polsce na południu kraju
Okres kwitnienia
- czerwiec
- lipiec
- sierpień
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
