Gnieźnik jest bezzieleniowym storczykiem pasożytującym na grzybie rhizoctonia neottiae, od którego pobiera wodę, sole mineralne i substancje organiczne. „Na co dzień” żyje pod ziemią w postaci podziemnego kłącza, a nadziemne pędy wytwarza jedynie w celu rozmnażania. Brązowe kwiaty nie zawierają nektaru ani nie pachną, a zapylane są przez muchy lub zapylają się same. W latach suchych gnieźniki, których pędy nie mogą przebić stwardniałej warstwy gleby, mogą nawet kwitnąć pod ziemią i wytwarzać dojrzałe owoce. Nazwa polska i łacińska (neottia nidus-avis) pochodzi od kształtu splątanych korzeni, podobnych do ptasiego gniazda (łac. neottia = ptasie gniazdo, nidus = gniazdo, avis = ptak).
Występowanie
Roślina pod całkowitą ochroną
Siedlisko: cieniste lasy liściaste, zwłaszcza bukowe, po regiel górny
Występowanie: prawie cała Europa i Kaukaz
Okres kwitnienia
- maj
- czerwiec
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
