Sprowadzony do Europy z Ameryki Północnej w XVIIw jako roślina jadalna, jednak cierpkie w smaku korzenie nie przyjęły się u nas jako warzywo. Wkrótce „zbiegł” z ogrodów i zdziczał. Z wiesiołka otrzymuje się olej używany do kremów, balsamów pielęgnacyjnych i pomadek do ust. Według dawnej legendy skropiona winem gałązka wiesiołka miała ułatwiać oswajanie dzikich zwierząt i stąd się wzięła jego łacińska nazwa (łac. oenothera biennis; gr. oinos = wino, ther = dzikie zwierzę). Według Teofrasta miał natomiast ułatwiać zachowanie trzeźwości.
Występowanie
Roślina lecznicza
Siedlisko: nasypy kolejowe, przydroża nieużytki, miedze
Występowanie: Europa, Bliski Wschód, Ameryka Północna
Okres kwitnienia
- czerwiec
- lipiec
- sierpień
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
