Uciążliwy chwast segetalny (związany z uprawami) i ruderalny (związany z nieużytkami). Giętka, wijąca się łodyga owija się wokół podpór (płotów, innych roślin) – stąd łacińska nazwa powoju (łac. convonvulus arvensis; łac. convolvo = obwijam, wiążę). Liście i kwiaty zawierają garbniki oraz trujące glikozydy, wykorzystywane dawniej w medycynie ludowej do mycia włosów, leczenia ran i zaparć, a obecnie w homeopatii w mieszankach o działaniu przeczyszczającym. Pewne gatunki powoju rosnące w Mexyku zawierają alkaloidy sporyszu, podobne w działaniu do kwasu lizerginowego (czyli LSD). Nasiona tych roślin stosowane były przez indiańskich szamanów do rytuałów, wywołując u nich barwne halucynacje.
Występowanie
Roślina lecznicza, trująca
Siedlisko: pola, ogrody, przydroża, płoty, zarośla, w górach po regiel dolny
Występowanie: roślina kosmopolityczna (z wyjątkiem tropików i Australii)
Okres kwitnienia
- maj
- czerwiec
- lipiec
- sierpień
- wrzesień
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
