Ceniona roślina pastewna ze względu na dużą zawartość białka (18-28%) i miododajna. Wykorzystywana także w medycynie ludowej do leczenia artretyzmu. Dawniej z kwiatów uzyskiwano również żółty barwnik do barwienia tkanin. Niezwykłe okazy koniczyny (np. o nietypowej liczbie liści) od wieków uznawane były za czarodziejskie. Już Celtowie sądzili, że jest to roślina magiczna. Odkrywca i właściciel takiej rośliny zapewnione miał szczęście i dobrobyt. Koniczyna była świętą rośliną Druidów, a liczba trzy mistycznym numerem tak celtyckiej, jak i innych religii. Odcisnęła również swe piętno na chrześcijaństwie. Podobno św. Patryk w czasie swej misji w Irlandii wygłosił kazanie pogańskim druidom o Trójcy Świętej, używając do wyjaśnienia jej istoty liścia koniczyny. Do dziś symbolizuje krzyż i św. Trójcę, a Irlandczycy uznali ją za symbol swego kraju – w dniu św. Patryka (17 marca) świętują zakładając zielone ubrania, pijąc piwo i przypinając sobie do ubrań listki koniczyny. Motyw liścia koniczyny wykorzystali także średniowieczni architekci w gotyckim łuku trójlistnym.
Występowanie
Roślina lecznicza
Siedlisko: łąki, pastwiska, trawniki, przydroża, pola
Występowanie: Europa, Azja, północna Afryka
Okres kwitnienia
- maj
- czerwiec
- lipiec
- sierpień
- wrzesień
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
