Ziele rzeżuchy zawiera lecznicze substancje (glikozyd glikokochlearynę i gorczyczny) o właściwościach żółcio- i moczopędnych, rozkurczających i ściągających. Medycyna ludowa stosowała je jako lek przeciwgośćcowy i rozkurczowy. Świeże liście są dla zwierząt gospodarskich trujące, nadają się na paszę dopiero po wysuszeniu. Ludziom jednak nie szkodzą – można więc je spożywać w postaci sałatek lub użyć jako ostrej przyprawy. Szczególnie popularna jest we Francji.
Występowanie
Roślina lecznicza
Siedlisko: wilgotne łąki i pastwiska, torfowiska niskie, olszyny, wilgotne zarośla
Występowanie: Europa, Azja, Ameryka Północna
Okres kwitnienia
- kwiecień
- maj
- czerwiec
Roślina NIE obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
