Tak jak pozostałe gatunki olchy, pobiera z atmosfery wolny azot dzięki symbiozie z bakteriami zasiedlającymi specjalne brodawki korzeniowe. Opadające liście olchowe, łatwo rozkładające się, wzbogacają następnie glebę w ten związek już w postaci organicznych związków. Stąd jest cenionym gatunkiem pionierskim, chętnie sadzonym na terenach poprzemysłowych, hałdach, skarpach i nieużytkach. Jest drzewem krótkowiecznym, więc rzadko osiąga wymiary pozwalające wykorzystać jej drewno.
Występowanie
Roślina lecznicza
Siedlisko: wilgotne lasy, brzegi wód, w górach wzdłuż potoków tworzy małe laski określane mianem olszyny karpackiej
Występowanie: Europa, Azja Mniejsza, Kaukaz, północno-zachodnia Afryka, zachodnia Syberia, na północy aż po granicę lasu z tundrą
Okres kwitnienia
- marzec
- kwiecień
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
