Nazwę swą wzięła od charakterystycznej barwy działek kwiatu, przypominających szachownicę. Łacińska nazwa (fritillaria meleagris) nawiązuje ponadto do mitu o Meleagrosie i opłakujących jego śmierć siostrach perliczkach (łac. fritillus = kubek do gry w kości). Ten piękny i bardzo rzadki w Polsce kwiat najmniej sympatycznie kojarzy się Brytyjczykom, którzy zwą go dzwonem śmierci (Deathbell), wdowim welonem (Widow’s Veil), głową ropuchy (Toadheads) lub wężowym kwiatem (Snakeflower).
Występowanie
Roślina trująca, pod całkowitą ochroną
Siedlisko: wilgotne łąki i zarośla
Występowanie: zachodnia, środkowa i południowa Europa, Kaukaz, w Polsce w dolinie Sanu w okol. Przemyśla oraz Szczecina i Słupska
Okres kwitnienia
- kwiecień
- maj
Roślina obowiązująca na egzaminie wewnętrznym
