Pytanie 17/2019 z dnia 30 lipca 2019 r.
Wakacyjny czas sprzyja górskim wędrówkom, których celem dla niektórych może być dotarcie na jak najwyższy szczyt, a dla innych po prostu do schroniska. W związku z tym aperiodyk „Beskidnik” rzuca wakacyjne wyzwanie i mobilizuje do odwiedzenia oraz ocenienia jak największej ilości baz namiotowych, my zaś zachęcamy do znalezienia odpowiedzi na przekorne pytanie, który obiekt noclegowy (schronisko, chatka, baza) w polskich Beskidach położony jest najniżej oraz jaka jest różnica wysokości między najniżej a najwyżej zlokalizowanym miejscem do spania.
Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 2 września 2019 r.
Odpowiedź:
Jak słusznie zauważył jeden z uczestników konkursu, odpowiedź na to pytanie silnie zależy od tego, jakie obiekty noclegowe będziemy brali pod uwagę. Jeżeli nasze zainteresowanie ograniczymy wyłącznie do schronisk, chatek i baz namiotowych, to najniżej położonym obiektem będą baza namiotowa i chata SKPB Lublin w Zawadce Rymanowskiej (399 m n.p.m.). Co prawda znalazłoby się kilka beskidzkich szkolnych schronisk młodzieżowych czy domów wycieczkowych zlokalizowanych niżej, ale w świetle polskiego prawa „schroniska” są ściśle definiowane (ustawa o usługach hotelarskich z dn. 29.08.1997 r.) jako obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach turystycznych, świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów. Natomiast najwyżej położone schronisko w Beskidach znajduje się na Turbaczu (na wysokości 1280 m n.p.m. wg Geoportalu). Dla porządku dodajmy jeszcze 10 metrów, wszak schronisko ma kilka kondygnacji, wtedy różnica wysokości pomiędzy najniżej a najwyżej położonym miejscem do spania wynosi ok. 890 metrów.
Warto zauważyć, że różne źródła i mapy podają rozmaite wysokości dla najwyżej położonych obiektów noclegowych. Na przykład według Wydawnictwa Compass najwyżej zlokalizowane jest schronisko na Hali Lipowskiej (1324 m n.p.m.), następnie na Hali Rysiance (1290 m n.p.m.), a schronisko pod Turbaczem położone na wysokości 1283 m n.p.m. zajmowałoby dopiero trzecie miejsce. Niemniej w naszej opinii Geoportal dysponuje najdokładniejszymi danymi w tej dziedzinie, zaś Compass przypisuje schronisku na Hali Lipowskiej wysokość samego szczytu.
Prawidłowej odpowiedzi udzielili:
Bogdan Mikuła 1 pkt
Hadrian Jakóbczak 1 pkt
Michał Pacyna 1 pkt
Pytanie 18/2019 z dnia 30 lipca 2019 r.
W drodze na szczyt czy do schroniska trafiamy niekiedy na obszary z różnych względów chronione. Poniższe zdjęcie przedstawia unikatowe miejsce objęte ochroną. Prosimy o wskazanie nazwy tej osobliwej karpackiej atrakcji oraz lokalizację miejsc, w których można obserwować podobne zjawisko w interesującym nas łańcuchu górskim.
Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl do północy 2 września 2019 r.
Odpowiedź:
Fotografia przedstawia fragment błotnego pola wulkanicznego Pâclele Mari zlokalizowanego na przedpolu rumuńskich Karpat w okolicy miejscowości Berca, Pâclele i Beciu. Odkryto tam największe błotne wulkany w Europie, które od 1924 roku objęte są ochroną rezerwatową. W sąsiedztwie zobaczyć można także wulkany błotne zwane Pâclele Mici, Pâclele de la Beciu oraz Fierbatorile. Wszystkie wyżej wymienione znajdują się w obszarze Zewnętrznych Karpatach Wschodnich. To jednak nie jedyne miejsca w Rumunii, gdzie występuje to zjawisko. Na mniejszą skalę można zaobserwować je także w Transylwanii: u podnóża Gór Kalimeńskich koło miejscowości Monor wulkany błotne La Gloduri, w dolinie rzeki Târnava Mare wulkany błotne Filiaș, nieopodal miejscowości Rupea wulkany błotne Băile Homorod czy na północ od Sybinu wulkany błotne Hașag – wszystkie figurują na liście rumuńskich rezerwatów przyrody.
Warto pamiętać, że aktywny wulkan błotno-ropny znajduje się także na terenie Ukrainy. Jego działanie obserwować można we wsi Starunia, znanej również z odkrycia niemal w całości zachowanego w pokładach ozokerytu okazu nosorożca włochatego, który przechowywany jest w krakowskim Muzeum Przyrodniczym.
Prawidłowej odpowiedzi udzielili:
Paweł Kociołek 1 pkt
Bogdan Mikuła 0,5 pkt
Hadrian Jakóbczak 0,5 pkt
Michał Pacyna 0,5 pkt
Aktualna klasyfikacja Konkursu Całorocznego 2019 r.:
| Hadrian Jakóbczak | 24,5 pkt |
| Bogdan Mikuła | 22,5 pkt |
| Paweł Kociołek | 18 pkt |
| Michał Pacyna | 16 pkt |
| Michał Biel | 13 pkt |
| Robert | 12 pkt |
| Piotr Bobak | 12 pkt |
| Dawid Gajos | 10 pkt |
| Joanna Olszówka | 9,5 pkt |
| Marek Węglarz | 8,5 pkt |
| Zbigniew Drapała | 7,5 pkt |
| Izabela Bętkowska | 6,5 pkt |
| Michał Pierwoła | 6 pkt |
| Kazimierz Stagrowski | 5,5 pkt |
| Maria Skupień | 5,5 pkt |
| Ella | 5,5 pkt |
| Monika Matusik | 4 pkt |
| Łukasz Nowicki | 4 pkt |
| Maciek Słowik | 3 pkt |
| Aga Ł-S | 2 pkt |
| Rafał, blacha 930 | 2 pkt |
| Joanna Łazowska | 2 pkt |
| Ewa | 2 pkt |
| Maciej Bryndza | 2 pkt |
| Król Balu | 2 pkt |
| Alicja Kwiatosz | 2 pkt |
| Tomasz Olejarczuk | 2 pkt |
| Kasia Bieroń | 2 pkt |
| Rafał Pękala | 1 pkt |