Konkurs Całoroczny 2014

Regulamin konkursu

  1. Konkurs SKPG nie jest konkursem wiedzy o Karpatach, nie jest konkursem wiedzy o górach, nie jest też konkursem wiedzy krajoznawczej. Jest po prostu konkursem SKPG. Pytania wymyślamy takie, jakie chcemy. To, że większość z nich dotyczy gór, a prawie wszystkie szeroko pojętego krajoznawstwa jest spowodowane jedynie tym, że góry to nasze główne hobby. Nie gwarantujemy, że na przykład 90% pytań będzie dotyczyło tematyki karpackiej, chociaż pewnie tak będzie.
  2. W końcowej klasyfikacji konkursu każde miejsce premiowane nagrodą powinno być zajmowane przez dokładnie jedną osobę. Jeżeli po ostatnim pytaniu co najmniej dwie osoby będą miały tyle samo punktów i będą zajmować wyróżnione miejsce, zostanie rozegrana pomiędzy nimi dogrywka na zasadach określonych przez Organizatorów, która będzie trwała do czasu ustalenia ostatecznej kolejności. W przypadku, gdy jedna z osób mających wziąć udział w dogrywce zrezygnuje z niej, zostaje ona automatycznie sklasyfikowana na niższym miejscu. Jeżeli wszystkie osoby odmówią udziału w dogrywce, to zostają sklasyfikowane automatycznie na pierwszej pozycji dopuszczającej zajmowanie miejsca ex aequo i, co z tego wynika, nie otrzymają żadnych nagród.
  3. Punktacja: Za właściwą odpowiedź na pytanie Uczestnik otrzymuje jeden punkt. Za odpowiedź niewłaściwą otrzymuje zero punktów. Za odpowiedź niepełną Uczestnik nie otrzymuje punktu. Jeżeli pytanie składa się z kilku niezależnych części, Organizatorzy mogą ogłosić, że do zdobycia jest jeden punkt lub ułamek punktu za każdą część pytania. W przypadku, gdy już po opublikowaniu pytania okaże się, że jego treść jest niejasna lub niejednoznaczna, Organizatorzy mogą zdecydować o przyznaniu ułamka punktu za odpowiedź częściowo poprawną.
  4. Oprócz nagród zasadniczych, przyznawanych na zakończenie, Organizatorzy mogą zdecydować o przyznawaniu nagród specjalnych w trakcie trwania Konkursu według zasad ogłoszonych na początku danej edycji. W tym przypadku opisane powyżej zasady ustalania kolejności nie obowiązują – gdy kilka osób kwalifikuje się do uzyskania nagrody, zostanie ona przyznana tylko jednej z nich w drodze losowania przeprowadzonego przez Organizatorów.
  5. O wszystkich kwestiach nie objętych powyższym regulaminem decydują Organizatorzy Konkursu.

Klasyfikacja konkursu po 30 pytaniach:

Imię i nazwisko Punktacja
 1. Robert Koralewski 27.5 pkt.
 2. Dariusz Drohomirecki 27 pkt.
 3. Adam Płaneta 26 pkt.
 4. Bartłomiej Cisowski 24.5 pkt.
 5. Anna Mączewska 19 pkt.
 6. Michał Pacyna 17 pkt.
 7. Jarek Pankiewicz 7 pkt.
 8. Krzysztof Chmiel 6 pkt.
Bartosz Piekaruś 6 pkt.
Rafał Dziadosz 6 pkt.
 11. Luranc Team 5 pkt.
Lucyna Paszek 5 pkt.
 13. Alicja Kuchar 4 pkt.
 14. Joanna Wylon 3 pkt.
Dorota Grześkowiak 3 pkt.
 16. Dominik Ciebiera 2 pkt.
Magda Kołodziejczyk 2 pkt.
Maciek Klimczak 2 pkt.
 19. Katarzyna Santy 1 pkt.
Tomasz Olejarczuk 1 pkt.
Jola Koźbiał 1 pkt.
Maciej Bryndza 1 pkt.
Basia Bałos 1 pkt.

Pytanie nr 1/2014 z dnia 1 lutego 2014 r.

Wędrując szlakami Beskidu Niskiego możemy natknąć się na ślady dawnych wsi – najczęściej przydrożne krzyże, od czasu do czasu cerkwiska czy stare chaty. Udając się drogą z Wyszowadki do Radocyny (na przykład chcąc przenocować w bazie namiotowej SKPG Kraków 🙂 ) napotkać możemy inny ciekawy obiekt. Nietypowy ze względu na swoją formę, ma upamiętniać minione czasy. O jaki obiekt chodzi? Gdzie w okolicy możemy jeszcze spotkać bliźniacze konstrukcje? Oraz gdzie wcześniej można było obejrzeć wymienione obiekty? Dla ułatwienia dodamy, że obiekt znajduje się po lewej stronie drogi, jeśli poruszamy się w podanym wcześniej kierunku.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Droga z Wyszowadki do Radocyny, jak również inne okolice bazy namiotowej SKPG Kraków, obfituje w ciekawe miejsca. Obiektem o który pytaliśmy są stojące wśród łąk drzwi w nieistniejącej już wsi Długie. Zobaczyć je można również w Czarnem, Lipnej, Nieznajowej oraz Radocynie. Konstrukcje te są elementem projektu „Drzwi do zaginionego świata” absolwentki krakowskiej ASP Natalii Hładyk. Drzwi przypominające wejścia do chyż mają upamiętniać wysiedlone łemkowskie wsie. Dodatkowo pełnią formę edukacyjną, gdyż na wszystkich umieszczone są tablice zawierające informacje o miejscowości wraz z planami byłych zabudowań i nazwiskami ich mieszkańców. Drzwi zostały zaprezentowane podczas XXVI Łemkowskiej Watry w Zdyni w 2008r.

Niestety, nie mogliśmy uznać odpowiedzi wskazujących na cmentarz z I Wojny Światowej, który możemy oglądać po prawej stronie drogi oraz na zabudowania PGR, które znajdują się jeszcze na terenie Wyszowadki.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Rafał Dziadosz
  3. Dariusz Drohomirecki
  4. Dorota Grześkowiak
  5. Robert Koralewski
  6. Jola Koźbiał
  7. Alicja Kuchar
  8. Luranc Team
  9. Anna Mączewska
  10. Michał Pacyna
  11. Jarek Pankiewicz
  12. Lucyna Paszek
  13. Bartosz Piekaruś
  14. Adam Płaneta
  15. Joanna Wylon

Pytanie nr 2/2014 z dnia 1 lutego 2014 r.

Podczas górskich wycieczek podziwiamy nie tylko malownicze krajobrazy, ale także różnorakie zabytki. Możemy przez to rozumieć piękne drewniane kościoły, jak i bliższe nam pokoleniowo, perły motoryzacji PRL. Te ostatnie widzimy, wraz z pewnym łatwo rozpoznawalnym wzniesieniem, na zdjęciu poniżej. W odpowiedzi należy podać nazwę miejscowości, skąd zostało zrobione poniższe zdjęcie oraz nazwę przynajmniej jednego szczytu na nim przedstawionego. Dla ułatwienia podpowiemy, że przez obie góry widoczne na zdjęciu przechodzi Główny Szlak Beskidzki.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Zdjęcie zostało zrobione z dawnego PGRU w Abramowie, a obecnie przysiółka Zawadki Rymanowskiej. W tle, po prawej stronie widoczny jest szczyt Cergowej, z ostro opadającymi północno-wschodnimi stokami. Na dalszym planie, po lewej stronie za doliną Jasiołki znajduje się Magura,  alternatywnie nazywana Chyrową. Na opadającym w lewo grzbiecie Cergowej uważni obserwatorzy słusznie dopatrzyli się jeszcze wyniesienia Szczobu. „Cmentarzysko” samochodowe widoczne jest na zdjęciach satelitarnych i można je znaleźć pod współrzędnymi geograficznymi: 49°30’05.8″N 21°45’16.6″E.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Basia Bałos
  2. Maciej Bryndza
  3. Krzysztof Chmiel
  4. Bartłomiej Cisowski
  5. Rafał Dziadosz
  6. Dariusz Drohomirecki
  7. Dorota Grześkowiak
  8. Robert Koralewski
  9. Alicja Kuchar
  10. Luranc Team
  11. Anna Mączewska
  12. Michał Pacyna
  13. Jarek Pankiewicz
  14. Lucyna Paszek
  15. Adam Płaneta
  16. Joanna Wylon

Pytanie nr 3/2014 z dnia 1 lutego 2014 r.

 Wędrując przez polskie góry możemy napotkać wiele pamiątek związanych z postacią papieża Polaka.Jednym ze sposobów uwiecznienia miejsc, w których Karol Wojtyła przebywał jeszcze jako młody ksiądz jest zakładanie tabliczek na budynkach, stanowiących bazy wypadowe m.in. na narty. Jednym z takich miejsc jest chatka położona w pewnym przysiółku znajdującym się dość wysoko w górach, gdzie ksiądz Karol przebywał wraz z młodzieżą w roku 1955. Pytanie brzmi: w jakiej miejscowości i przysiółku znajduje się ta chatka i w jakim jest obecnie stanie? Podpowiedzią niech będzie kolejne pytanie – wymień przynajmniej jedno miejsce, związane z działalnością partyzancką w najbliższej okolicy. Bardzo blisko tych obiektów znajduje się stromy, czarny szlak, który oznakowany jest tylko na dobrych mapach tej grupy górskiej. Z kolei szlak ten odchodzi od szlaku zielonego, który przebiega m.in. przez polanę o nazwie zapożyczonej od pierwszych mieszkańców tej rozległej miejscowości. Zuchwałych zachęcamy do udzielenia odpowiedzi na dodatkowe pytanie – jakie było nazwisko właścicieli wyżej wymienionego domu.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Miejsce o które pytamy to przysiółek Skałka w Ochotnicy Górnej.

Domek z tabliczką to z kolei chatka Janczurów. Znajduje się ona po drodze do prywatnego schroniska na Skałce, idąc ścieżką z polany Przysłop (po wołosku prislop to przełęcz) lub wspomnianym szlakiem czarnym. Obecnie chatka jest remontowana przez gminę Ochotnica Dolna, w celu zachowania pamięci o tym miejscu.

Miejsca związane z partyzantami są w Gorcach bardzo liczne, więc z tym problemów nie było. Przykładem mogą być: mogiła partyzancka Władysława Pisarskiego, pozostałości „bacówki” na polanie Bieniowe czy schronisko na Skałce (także sama Skałka jak wielu pisało jest również miejscem związanym z partyzantką).

W pytaniu jaki jest obecny stan chatki chodziło o jej obecny remont, jednakże osobom, które napisały, że stoi i ma się dobrze również zaliczamy odpowiedź. Natomiast osoby, które napisały, że jest schroniskiem nie dostały punktu, gdyż schronisko na Skałce to inna budowla, położona kilkaset metrów niżej.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Rafał Dziadosz
  4. Dorota Grześkowiak
  5. Robert Koralewski
  6. Luranc Team
  7. Anna Mączewska
  8. Michał Pacyna
  9. Lucyna Paszek
  10. Bartosz Piekaruś
  11. Adam Płaneta

Pytanie nr 4/2014 z dnia 1 marca 2014 r.

Rozpamiętując jeszcze złote medale olimpijskie Kamila Stocha pozostańmy w temacie skoków narciarskich. W okresie międzywojennym powstawało sporo sekcji narciarskich przy Polskim Towarzystwie Turystycznym, a dzięki staraniom działaczy wybudowano wiele skoczni narciarskich. O jedną z nich chcieliśmy zapytać.

Zbudowana została na początku lat 30. XX wieku przy sporej pomocy 1 Pułku Strzelców Podhalańskich z Nowego Sącza, zniszczała zupełnie w czasie II Wojny Światowej. Całkiem niedaleko miejsca, w którym stała do dzisiaj można odnaleźć XVIII-wieczne sztolnie.

Prosimy podać nazwę góry (na zboczach której znajdowała się skocznia) oraz nazwisko pierwszego trenera uczącego na tej skoczni. Dla ułatwienia dodajmy, że na szczycie tejże góry znajduje się dzisiaj 33-metrowa wieża.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Pytanie chyba nie sprawiło Wam trudności, otrzymaliśmy same poprawne odpowiedzi. Góra na której zboczach  znajdowała się skocznia to Jarmuta, a pierwszym trenerem był dr Artur Karol Werner.

Dzisiaj ciężko znaleźć miejsce, w którym stał ten narciarski obiekt. Gdyby ktoś jednak chciał stanąć w miejscu rozbiegu i oczyma wyobraźni pobić prawie 70-metrowy rekordowy skok – dołączamy fragment mapy (okolice przysiółka Malinowa, pomiędzy Szczawnicą a Szlachtową) z 1936 roku, który znacznie ułatwi lokalizację skoczni.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Dominik Ciebiera
  2. Bartłomiej Cisowski
  3. Krzysztof Chmiel
  4. Dariusz Drohomirecki
  5. Rafał Dziadosz
  6. Maciek Klimczak
  7. Magda Kołodziejczyk
  8. Robert Koralewski
  9. Alicja Kuchar
  10. Luranc Team
  11. Anna Mączewska
  12. Michał Pacyna
  13. Jarek Pankiewicz
  14. Lucyna Paszek
  15. Bartosz Piekaruś
  16. Adam Płaneta
  17. Katarzyna Santy

Pytanie nr 5/2014 z dnia 1 marca 2014 r.

Jak ważna jest właściwa pielęgnacja urody wie chyba każdy. W końcu niejeden „kochanek się zadumał”, gdy odkrył niedoskonałości urody obiektu swoich westchnień. Słowa te pochodzą z pierwszej reklamy produktu kosmetycznego, wymyślonego i promowanego przez znaczącą osobistość w świecie kosmetyków. Co więcej ta postać związana jest z Beskidami (choć w pośredni sposób).

Promując egzotyczny specyfik z magicznym składnikiem zarobiła dość pieniędzy, by otwierać kolejne salony urody i w końcu stworzyć markę znaną na całym świecie. Wspierała także artystów, muzea. Malował ją m.in. Salvador Dali. Zmarła jako jedna z najbogatszych kobiet na świecie.

Jak się nazywała? Jaki jest związek tej postaci z Beskidami? Z jaką miejscowością? Od czego zaczęła się jej kariera w branży kosmetycznej? Jaki to był magiczny składnik?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Bohaterką naszego pytania jest Helena Rubinstein (Chaja) Jej rodzice pochodzili z Dukli, w Beskidzie Niskim. I taki jest jedyny związek tej postaci z Beskidami. Bowiem, by zrobić karierę w branży kosmetycznej niezbędna była światowa okazja. Taka zaś nadarzyła się jej w Australii. Cera tamtejszych elegantek cierpiała z powodu słońca i wiatru. Pytana o sekret swojej urody Helena rozpoczęła sprzedaż kremu, początkowo zapasów przywiezionych z Polski, następnie własnej produkcji. Wg oryginalnej reklamy kremu Valaze z 1904 r., jego skuteczność gwarantował magiczny składnik – rzadkie zioła rosnące w Karpatach (min. wyciąg z kory sosny karpackiej). Jednak w rzeczywistości kosmetyk był w 100% produkowany z materiałów dostępnych w Australii.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Krzysztof Chmiel
  2. Rafał Dziadosz
  3. Dariusz Drohomirecki
  4. Maciek Klimczak
  5. Robert Koralewski
  6. Alicja Kuchar
  7. Luranc Team
  8. Anna Mączewska
  9. Jarek Pankiewicz
  10. Lucyna Paszek
  11. Bartosz Piekaruś
  12. Adam Płaneta

Pytanie nr 6/2014 z dnia 1 marca 2014 r.

Tym razem zapytamy o barokowy element wyposażenia kościoła, który ze względu na swój kształt jest wyjątkowy nawet w skali europejskiej. Obiekt ten wcześniej stał w innym miejscu niż obecnie, dzięki czemu teraz pełni funkcję bardziej zaszczytną. Pomimo tego, że został on przeniesiony, nie jest to dzieło przenośne. Dodatkowo podpowiemy, że wyruszając spod siedziby SKPG Kraków na rowerze, można dotrzeć do miejscowości, gdzie ów obiekt się znajduje i wrócić z powrotem w ciągu jednego dnia (do czego zachęcamy po tłustym czwartku :).

W odpowiedzi prosimy podać co to za obiekt , gdzie się znajduje oraz, co prosimy potraktować jako kolejną wskazówkę, jakie najwyższe pasmo górskie widać przy dobrej pogodzie z okolic pobliskiego dworu.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Obiekt o który pytamy to ołtarz główny w kościele pw. św. Bartłomieja w Mogilanach. Jego nastawa ołtarzowa w kształcie serca jest wyjątkowa nawet na skalę europejską. Początkowo był to ołtarz boczny, dlatego niewątpliwie w tym momencie jego ranga jest o wiele bardziej znacząca.

Spod dworu w Mogilanach przy dobrej widoczności możemy zobaczyć Tatry. Wbrew sugestiom nie udało się zaobserwować Alp 🙂

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Dominik Ciebiera
  2. Bartłomiej Cisowski
  3. Dariusz Drohomirecki
  4. Rafał Dziadosz
  5. Robert Koralewski
  6. Michał Pacyna
  7. Jarek Pankiewicz
  8. Adam Płaneta
  9. Joanna Wylon

Pytanie nr 7/2014 z dnia 1 kwietnia 2014 r.

Pytanie dotyczy pewnego miejsca w Karpatach. Miejscowość ta znana jest z co najmniej trzech atrakcji turystycznych. Pierwsza z nich znajduje się na „dość nieaktualnym” zdjęciu, a my prosimy o podanie zwyczajowej nazwy tego obiektu. Nieopodal położony jest natomiast budynek, stanowiący niewątpliwie kolejną atrakcję tego miejsca. Chcemy zapytać o okoliczności śmierci oraz imię i nazwisko osoby, na cześć której został nazwany ów obiekt. Ostatnim zadaniem jest wskazanie nazwy przysiółka, znajdującego się na północ od pewnych tajemniczych budowli, które straszą przejezdnych od czasów PRL-u, co wiąże się z pewnym rozporządzeniem ministerialnym z lat 70-tych. Co do przysiółka podpowiadamy, że jego nazwa wywodzi się od nazwy miejscowości, a niedaleko przechodzi dalekobieżny szlak, o kolorze także się z nią kojarzącym.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Tym razem zdjęcie przeniosło Uczestników Konkursu do powojennej Szczawy. Głównym elementem fotografii jest drewniany kościół, którego miejscowa nazwa to „kościół partyzancki”.  Dzisiaj pełni funkcję pomocniczą i zasłonięty jest przez nowszy kościół parafialny, co mogło utrudnić jego prawidłowe rozpoznanie. Oprócz słynnych wód mineralnych, którymi może poszczycić się Szczawa, obiektem wartym odwiedzenia jest Muzeum I Pułku Strzelców Podhalańskich AK im. Jana Cieślaka „Macieja”. Postać ta brała udział w walkach partyzanckich podczas drugiej wojny światowej i szczęśliwie dożyła czasu upadku systemu sowieckiego. Niestety Jan Cieślak zmarł na atak serca kilka godzin po incydencie związanym z wystąpieniem Antoniego Macierewicza na mszy kombatanckiej, która odbyła się 22 sierpnia 1993 roku w Szczawie. Polityk dopuścił się agitacji wyborczej i ostrej krytyki ówczesnej władzy ku oburzeniu księdza i biskupa obecnych na mszy, a także miejscowej ludności. Prawdopodobnie ta sytuacja zachwiała spokój starego AK-owca i przyczyniła się do jego śmierci. Nad Szczawą, już w Beskidzie Wyspowym, znajduje się przysiółek Wyrębiska Szczawskie. Powyżej niego przechodzi szlak zielony (kolor liści smakowitego szczawiu), który zaczyna się w Dobrej, a kończy w Paśmie Lubomira. Budynki straszące przejezdnych to oczywiście zabudowa uzdrowiskowa, która okazała się nietrafionym przedsięwzięciem czasów PRL i dzisiaj niszczeje.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Michał Pacyna
  6. Adam Płaneta

Pytanie nr 8/2014 z dnia 1 kwietnia 2014 r.

Poza siecią szlaków PTTK pojawia się coraz więcej szlaków znakowanych przez gminy, różne organizacje czy nawet pensjonaty. Część z nich jest wątpliwej jakości, zdarza się, że próżno ich szukać w terenie bo istnieją tylko na gminnych folderach. Są też szlaki wyznakowane z pomysłem, prowadzące przez ciekawe miejsca, którymi wędrówkę możemy zdecydowanie polecić. O jeden z nich chcieliśmy zapytać.

Spacerując nim możemy odwiedzić skansen, zobaczyć kurhany, kilka zabytkowych drewnianych kościołów oraz ruiny zamku. Prosimy o podanie miejsc początkowych szlaku oraz nazwy pogórzańskiej wsi, której 600-lecie powstania uczczono m.in. tworząc ten szlak.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Nie było problemów z rozszyfrowaniem, o jaki pogórzański szlak pytamy. Miejsca początkowe szlaku to Przybówka i Święcany, a miejscowość to Trzcinica. Z okazji jej 600 lecia go utworzono. Mimo, że szlak jest z założenia spacerowy, my polecamy przemierzyć go rowerem. Dodatkowym argumentem (szczególnie dla miłośników historii browarów regionalnych) niech będzie fakt, że nadkładając raptem kilkaset metrów od szlaku można zobaczyć pozostałości po niegdyś bardzo cenionym browarze Trzcinica.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Krzysztof Chmiel
  2. Bartłomiej Cisowski
  3. Dariusz Drohomirecki
  4. Robert Koralewski
  5. Anna Mączewska
  6. Michał Pacyna
  7. Jarek Pankiewicz
  8. Bartosz Piekaruś
  9. Adam Płaneta

Pytanie nr 9/2014 z dnia 1 kwietnia 2014 r.

W wielu zakątkach Polski, czy to na Pomorzu czy na Podkarpaciu, można odnaleźć pozostałości żydowskich budowli. Niewiele tych zabytków przetrwało do dziś. Niemniej w jednym z nich, stanowiącym trzon tego pytania, można odnaleźć wiele ciekawostek i interesujących szczegółów.

Po pierwsze, wnętrze tej budowli (w innych tego typu zazwyczaj skromnie zdobione) jest bogate w polichromie i ornamenty. Najstarsze z nich datowane są na XVIII w. Po drugie, sceny biblijne umieszczone we wnętrzu mimo zakazu ukazywania ludzkich postaci, przedstawiają je – choć fragmentarycznie, co widać na poniższym zdjęciu. Po trzecie, bardzo ciekawa ilustracja pewnego stworzenia zdobi centralne miejsce w tym budynku. Można powiedzieć, że dostrzegalne jest jego podobieństwo do pewnej smacznej ryby słonowodnej. Co więcej, nazwa tej kreatury jest identyczna z miejscem, gdzie rybę taką można nabyć.

Kiedy powstała ta budowla? Na czyją cześć została nazwana jej dodatkowa sala? Co za postać zdobi sklepienie centralnego miejsca w budynku? Jaki bardzo znany polski utwór zawiera wzmiankę o tym stworzeniu?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Budowla z naszego pytania to oczywiście synagoga w Łańcucie, zbudowana w 1761 roku. Jej dodatkowa sala to tzw. Sala Lubelska. Została nazwana na cześć cadyka Jakuba Izaaka Horowica, „Widzącego z Lublina”, który w 1831 roku zatrzymał się w Łańcucie i modlił się w wspomnianej świątyni. Na zdjęciu widnieje fragment bimy, której sklepienie zdobi postać tzw. Lewiatana – biblijnego stwora, przedstawianego jako ryba. Jeśli chodzi o znany utwór literacki, w którym się on pojawia to oczywiście chodziło o wzmiankę w „Panu Tadeuszu”:

„Jest nie wężem, lecz rybą, Lewiatan się zowie.”

Niemniej przekonani sugestywnymi odpowiedziami niektórych uczestników postanowiliśmy też uwzględnić odpowiedzi, w których była mowa o utworach muzycznych.

 

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Magda Kołodziejczyk
  4. Robert Koralewski
  5. Anna Mączewska
  6. Michał Pacyna
  7. Jarek Pankiewicz
  8. Bartosz Piekaruś
  9. Adam Płaneta

Pytanie nr 10/2014 z dnia 1 maja 2014 r.

Tym razem pytanie z dziedziny geologii: gdzie najbliżej Lubania znajduje się (czynny lub nie) kamieniołom, z którego wydobywa (lub wydobywało) się skałę wulkaniczną? Liczy się odległość w linii prostej. Dodatkowo zapytamy, gdzie najbliżej tego kamieniołomu możemy zwiedzić muzeum regionalne? W odpowiedzi prosimy podać lokalizację kamieniołomu (np. południowe stoki góry X) oraz w jakim budynku znajduje się muzeum?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

W obrębie administracyjnym miejscowości Lubań w województwie Dolnośląskim znajdują się 2 kamieniołomy: nieczynny na stokach Kamiennej Góry i ciągle pracujący Księginki, oba ze złożami bazaltu. Muzeum Regionalne znajduje się w ratuszu przy rynku, w którym można oglądać m.in. skały i minerały Dolnego Śląska.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Robert Koralewski
  3. Adam Płaneta

Pytanie nr 11/2014 z dnia 1 maja 2014 r.

W pewnym beskidzkim mieście stoi to jakże dynamiczne przedstawienie Jezusa. W tej miejscowości  swoje miejsce znalazł również zakład produkcyjny z ponad 150-letnią historią. Na terenie tej fabryki można zwiedzić muzeum, równie ‘dynamiczne’ co figura Chrystusa. Spytamy, przed jakim kościołem znajduje się ten pomnik, oraz gdzie na terenie polskich Karpat znajduje się najmłodszy zakład produkcyjny, produkujący produkty w tej samej dziedzinie, co jego starszy brat.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Pierwsza część Pytania nie sprawiła kłopotów – przedstawiona na zdjęciu figura znajduje się obok konkatedry Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu.

Odpowiedź na drugą część Pytania zmieniła się aż 2 razy od momentu publikacji pytania! W dniu publikacji Pytania najmłodszy w polskich Karpatach był browar Wojkówka, otwarty  w lutym 2014. Natomiast 9 maja na Wrocławskim Festiwalu Dobrego Piwa zadebiutował browar Podgórz, mający swoją siedzibę w Bielance koło Rabki. 28 maja zaś odbyło się warzenie próbnej warki w browarze Zarzecze w Zarzeczu, tak więc uznawaliśmy każdą z tych 3 odpowiedzi.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Dariusz Drohomirecki
  2. Michał Pacyna

Pytanie nr 12/2014 z dnia 1 maja 2014 r.

Kolejne pytanie dotyczy pewnego rzadko odwiedzanego przez turystów rejonu, którego atrakcje przyrodnicze przeplatają się z jego ciekawą historią. Pytanie dotyczy widoku przedstawionego w panoramie, a także miejsca z którego zostało zrobione zdjęcie.  

Góry te, jak sami widzicie, porasta buczyna, która kryje w sobie niejedną atrakcję przyrodniczą. Prosimy o podanie nazwy jednej z tych gór oraz uzasadnienie twierdzenia o ich wyjątkowej wartości przyrodniczej.

 Z kolei miejsce, z którego roztacza się tajemnicza panorama to górski przysiółek pobliskiej miejscowości, której historia sięga średniowiecza, czego świadkiem jest pewien obiekt, którego lata świetności, mimo pełnienia rozmaitych funkcji (był m.in. kościołem katolickim zamienionym okresowo na świątynię ariańską aż do XVII wieku) dawno minęły.

 Dalsza część pytania dotyczy nazwy tego przysiółka oraz określenia pierwotnej funkcji wspomnianego obiektu. Ostatnią podpowiedzią może być fakt, że góry te oddziela granica dwóch województw, a blisko nich rozgrywały się walki w trakcie I Wojny Światowej.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Pytanie to odstraszyło wielu uczestników, mimo licznych podpowiedzi.

Widok ujęty w panoramie to rezerwat „Ruskie Góry” na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Zdjęcie łudząco przypomina Beskid Niski, a podpowiedzi jak mogłoby się wydawać również wskazują na ten teren. Pasjonaci Karpat jednak nie zaglądają zbyt chętnie w bliższe Krakowowi rejony, będące na granicy województwa śląskiego i małopolskiego. W panoramie możemy podziwiać Ruskie Skały, objęte ochroną ścisłą. Można tam obejrzeć dobrze zachowane płaty jaworzyny z języcznikiem, wiele jaskiń oraz skały porośnięte starodrzewem bukowym. Poza tym teren ten znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd.

Przysiółek, z którego w widokowe dni możemy oglądać Tatry i Beskidy ma również „górski” charakter, a jego nazwa to Góry Bydlińskie. Przylega on do miejscowości Krzywopłoty, koło której w listopadzie roku 1914 przeciwko Rosjanom walczyli żołnierze Austro-Węgier oraz do miejscowości Bydlin, której najstarszy obiekt zabytkowy to średniowieczny zamek, pełniący pierwotnie funkcje obronne, następnie zaadaptowany na świątynię, a dziś stojący w postaci ruin.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Dariusz Drohomirecki
  2. Robert Koralewski
  3. Adam Płaneta

Pytanie nr 13/2014 z dnia 1 czerwca 2014 r.

Kolejne Pytanie z serii, którą uwielbiają Uczestnicy: „gdzie najbliżej?”. Tak więc: gdzie najbliżej (w linii prostej) Doliny Pięciu Stawów znajduje się polski rezerwat, w którym można spotkać ptaka objętego ścisłą ochroną gatunkową? Dodatkowo podpowiemy, że w mieście najbliżej rezerwatu znajduje się pięciogwiazdkowy hotel.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Na to pytanie dostaliśmy najwięcej różnorodnych odpowiedzi.

Najbliższy Doliny Pięciu Stawów (gospodarstwo rolno-rybackie w Pawłowicach niedaleko Poznania) jest rezerwat Meteoryt Morasko, gdzie spotkać możemy m.in. dzięcioła czarnego.

Jednak ze względu na fakt, że owo gospodarstwo nie jest miejscem popularnym turystycznie, uznaliśmy również drugą najbliższą odpowiedź – rezerwat Wielka Kępa. Jest on najbliższy parkowi Dolina Pięciu Stawów w Bydgoszczy, gdzie wypatrzeć można m.in. bociana czarnego. Warto dodać, że w pobliżu zostanie utworzony rezerwat ornitologiczny Mała Kępa Ostromecka, chroniący lęgowiska ptaków. Razem z Wielką Kępą i rezerwatem Las Mariański utworzą korytarz ekologiczny wzdłuż zakola Wisły.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Robert Koralewski

Pytanie nr 14/2014 z dnia 1 czerwca 2014 r.

Wiele wydarzeń historycznych uczczonych jest pamiątkowymi tablicami. Na ścianie kościoła w pewnym znanym mieście znajduje się tablica szczególna pod tym względem – zawiera tylko nazwę geograficzną i datę. Niemniej jednoznacznie przywołuje na myśl jedną z bardziej zaciekłych bitew ostatniej wielkiej wojny (zwłaszcza na ziemiach polskich). Zaraz obok tej tablicy umieszczono popiersie przedstawione na poniższym zdjęciu. Przedstawia ono postać popularnego kaznodziei, radykalnego przywódcy oraz zwolennika rozwiązywania sporów politycznych poprzez usuwanie przeciwników wszystkimi możliwymi wyjściami.

Co to za miasto i kościół z wspomnianą tablicą? Do jakiego wydarzenia ona nawiązuje?  Czyje popiersie jest na zdjęciu? W jaki sposób postać ta związana jest z górą w Pieninach? Dla ułatwienia podpowiemy, że w tymże mieście siedzibę ma klub sportowy, którego nazwa łączy w sobie dwie wymienione w tym pytaniu nazwy geograficzne.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

W naszym Pytaniu chodziło o Pragę i gotycką kaplicę Ratusza Staromiejskiego. Na jej ścianie znajduje się wspomniana tablica, z napisem „Dukla 1944”, nawiązująca do krwawej operacji dukielsko-preszowskiej. Tablica jest hołdem dla I Czechosłowackiego Korpusu Armijnego, który brał udział w tych walkach. Oprócz tego na zdjęciu widniało popiersie Jana Żeliwskiego – radykalnego przedstawiciela ruchu husytów. Ich przywódcą był również Piotr Aksamit, któremu swoją nazwę zawdzięcza góra w Pieninach Słowackich – Aksamitka. Podobnie góra Tabor w Pieninach Spiskich – tam stacjonowali taboryci, przedstawiciele odłamu husytyzmu.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Michał Pacyna
  6. Adam Płaneta

Pytanie nr 15/2014 z dnia 1 czerwca 2014 r.

Marii Amelii Mniszchowej wielu osobom przedstawiać nie trzeba. Bywalczyni wielu europejskich dworów, w Polsce związana z Beskidem Niskim, gdzie ufundowała kaplicę przy pustelni św. Jana. Jej niezwykłej urody nagrobek znajduje się w dukielskim kościele. Jest to najbardziej reprezentacyjne miejsce upamiętniające tą niezwykła osobę, jednak nie jedyne. Tablice epitafijne można znaleźć również w innych miejscowościach. Tablica na zdjęciu zawiera taki sam tekst jak epitafia w Sanoku czy w Bieczu, jednak jej wykonanie świadczy o wyłożeniu na nią zdecydowanie mniejszych funduszy. Znajduje się ona w kościele w miejscowości położonej malowniczo  w Beskidzie Niskim. W tym niegdysiejszym mieście urodził się jeden z pionierów lotnictwa, mieszkający przez większość życia w Stanach Zjednoczonych. Dwukrotnie próbował przelecieć Atlantyk. Pracował jako lotnik dla jednej z największych wytwórni filmowych w Ameryce, którą założyły trzy osoby rodem z Mazowsza. W odpowiedzi prosimy podać wezwanie kościoła, w którym znajduje się obiekt ze zdjęcia oraz nazwisko nieustraszonego pilota.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

To pytanie nie sprawiło Wam żadnych problemów. Widoczna na zdjęciu tablica znajduje się w Kościele pw. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Jaśliskach. Zaś nieustraszony lotnik to Stanisław Hausner, pilot-mechanik w wytwórni Warner Bros, który dwukrotnie próbował przelecieć z USA do Polski.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Anna Mączewska
  3. Dariusz Drohomirecki
  4. Michał Pacyna
  5. Adam Płaneta
  6. Robert Koralewski
  7. Krzysztof Chmiel

Pytanie nr 16/2014 z dnia 1 lipca 2014 r.

Kolejne pytanie przeniesie nas w tajemniczy świat muzyki. Punktem wyjścia będzie pewien instrument muzyczny, który jest narodowym instrumentem narodu mieszkającego w górach na granicy dwóch krajów europejskich. Mimo bardzo silnego poczucia odrębności oraz wyjątkowo obco brzmiącego języka, ludzie ci nie mają własnego niepodległego kraju. W Karpatach znajduje się pewne miejsce, w którym możemy obejrzeć podobny instrument. Tak jak inny karpacki instrument, zwany trembitą, nie jest on już używany już tylko wyłącznie w celach komunikacyjnych. Pytanie brzmi: jak nazywają się te dwa ciekawe instrumenty oraz gdzie w Karpatach możemy obejrzeć drugi z nich? Dodatkowo prosimy o wskazanie okoliczności, w których obecnie się go używa. Podpowiedzią niech będzie fakt, że był on kojarzony z pewnym wymagającym wysiłku zawodem, dzięki któremu rozwinęło się wiele średniowiecznych miast obfitujących w kruszce. Kolejną wskazówką może być to, że materiał z którego jest on najczęściej wykonany, obecnie ma problemy z tajemniczą istotą znaną jako Hymenoscyphus pseudoalbidus.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Instrumenty będące rozwiązaniem zagadki to baskijska txalaparta oraz klopačka znana z górniczych miast Słowacji.

Najsłynniejsza na terenie Karpat klopačka znajduje się w herbaciarni o tej samej nazwie znajdującej się w zabytkowej wieży w centrum Bańskiej Szczawnicy. Instrument ten wykonywany był głównie z twardego jesionu i służył przez wieki do komunikowania zmiany warty w kopalniach na terenie Górnych Węgier. Po dziś dzień wykorzystuje się go podczas pogrzebów górników, stąd zmiana jego pierwotnej funkcji komunikacyjnej na symboliczną, która na celu ma oddanie czci zmarłym górnikom.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Michał Pacyna

Pytanie nr 17/2014 z dnia 1 lipca 2014 r.

W 1973 roku nakręcono serial „Janosik”, dość luźno nawiązujący do postaci słynnego zbója Juraja Janosika. Dużo dokładniej o jego życiu opowiada film „Janosik – prawdziwa historia” z 2009 roku. Rzeczą łączącą oba filmy są Pienińskie plenery. Otóż w pewnym europejskim kraju powstał film, opowiadający historię innego zbója, który wcześniej był kupcem, ale zrujnowany przez poborców podatkowych założył bandę i został bandytą oraz przemytnikiem. Podobnie jak Janosik rozdawał pieniądze biednym. Film kręcony był w Tatrach, Pieninach, Krakowie, Ojcowie i jeszcze w kilku innych miejscach. Proszę podać tytuł filmu, miejsce gdzie nakręcono widoczną na zdjęciu scenę oraz nazwę miejscowości, której rynek możemy podziwiać w filmie.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Film, o który pytaliśmy, to francuska produkcja z 1962 roku – Mandrin (fr: „Mandrin, bandit gentilhomme”), opowiadająca historię tytułowego zbójnika. Scenę widoczną na zdjęciu nakręcono we Frydmańskich winnych piwnicach, natomiast rynek widoczny w innych ujęciach to rynek w Czarnym Dunajcu. Niektóre ujęcia wykonano także w Dolinie Kościeliskiej, Dolinie Chochołowskiej oraz Pieskowej Skale.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Dariusz Drohomirecki 1
  2. Bartłomiej Cisowski 0.5
  3. Robert Koralewski 0.5

Pytanie nr 18/2014 z dnia 1 lipca 2014 r.

Tym pytaniem przeniesiemy się w klimat miejscowości uzdrowiskowych. W jednym z takich miast znajduje się pewna unikatowa, na polską skalę, budowla. Tego typu konstrukcje możemy spotkać w wielu miejscach, ale wyjątkowość tej konkretnej polega na obecności na niej dachu. W odpowiedzi chcielibyśmy przeczytać 3 informacje: co to za obiekt, a także w jakiej miejscowości i w pobliżu jakiej rzeki się znajduje. Dla ułatwienia dodamy, że budowla powstała w pierwszej połowie XX wieku.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Obiektem, o który pytaliśmy, jest kryty most w Lądku-Zdroju. Łączy on ulice: Spacerową i Kościuszki, pomiędzy którymi przepływa rzeka Biała Lądecka. Został zbudowany w latach 30 XX wieku, łącząc kompleks budynków sanatoryjnych „Sanatorium Lądek”. Obecnie nie jest niestety dostępny dla turystów, choć planowane jest otwarcie w nim galerii sztuki oraz kawiarni.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Adam Płaneta

Pytanie nr 19/2014 z dnia 1 sierpnia 2014 r.

Na terenie Beskidów i okolic znaleźć można wiele zabytków. Ciekawą grupę stanowią te, które nie przestały pełnić swojej funkcji mimo upływu czasu. W naszym pytaniu zwróciliśmy uwagę na pewną parę, obecnie stanowiącą atrakcję muzealną, niemniej dalej działającą. Zaczątkiem obiektu muzealnego, o którym mowa był… rów. Później powstały kolejne obiekty (w sumie 111), natomiast samo miejsce wiąże się ściśle z obiektem przedstawionym na poniższej fotografii. W odpowiedzi prosimy o podanie imion tej pary, ich funkcji oraz postaci łączącej obiekt ze zdjęcia i wspomniane muzeum.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

W pytaniu chodziło o czynne kopanki (szyby) „Franek” i „Janina”, z których do dziś wydobywa się ropę naftową –  w Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce. Ignacy Łukasiewicz jest postacią łączącą wspomniane muzeum i obiekt ze zdjęcia – czyli pierwszą na świecie uliczną lampę naftową w Gorlicach.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Tomasz Olejarczuk
  5. Michał Pacyna
  6. Adam Płaneta

Pytanie nr 20/2014 z dnia 1 sierpnia 2014 r.

Pytanie dotyczy filmu, który jest koprodukcją kilku krajów. Akcja toczy się w Rumunii, jednak większość scen nakręcono w Polsce. Główną rolę zagrał niemiecki aktor, którego możemy oglądać w jednym z dzieł znanego amerykańskiego reżysera, Quentina Tarantino. Kilkaset metrów od punktu, z którego kręcono scenę widoczną na obrazku, znajduje się miejsce noszące imię polskiego poety związanego z Beskidami. Co więcej jego nazwisko jest niemal identyczne z nazwiskiem scenarzysty dzieła, o które pytamy. Album z muzyką do filmu, stworzoną przez polskiego kompozytora, otrzymał status platynowej płyty. W odpowiedzi prosimy przesłać tytuł filmu.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Pytanie lekkie, łatwe i przyjemne, nie nastręczyło Wam żadnych kłopotów. Film o który pytaliśmy to Bandyta (Brute) z 1997r. W rolę głównego bohatera wcielił się Til Schweiger, którego niektórzy mogą kojarzyć z roli Hugo Stiglitza w Bękartach Wojny. Scenariusz napisał Cezary Harasimowicz, którego nazwisko różni się tylko jedną literą od beskidzkiego poety Jerzego Harasymowicza. Imię pisarza nosi znajdująca się u stóp bieszczadzkich połonin przełęcz Wyżna. Muzykę do filmu skomponował Michał Lorenc, a najpopularniejszym utworem z tego filmu jest Taniec Eleny.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Michał Pacyna
  5. Adam Płaneta

Pytanie nr 21/2014 z dnia 1 sierpnia 2014 r.

Kolejne pytanie skieruje nas do pewnego galicyjskiego miasta. Związany z nim był architekt, pochowany obecnie na cmentarzu w tejże miejscowości. Zaprojektował on między innymi obiekt, będący własnością rządu Austro-Węgier, zaadaptowany po kilkudziesięciu latach na gmach uczelni wyższej, a także kilka dworów. Jeden z nich znajduje się obecnie na obszarze miasta, o którym mowa, chociaż w momencie budowy był poza jego granicami. W odpowiedzi chcielibyśmy przeczytać nazwę miasta, pierwotną funkcję opisanego obiektu oraz nazwisko rodziny dla której zbudowany był dwór.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Miastem, o które pytaliśmy, jest Kraków. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim Antoni Łuszczkiewicz zaprojektował dla ówczesnego właściciela Wadowa, Józefa Badeniego, dwór, który obecnie znajduje się już w granicach administracyjnych grodu Kraka. Był on również twórcą projektu koszar im. Arcyksięcia Rudolfa. Po II Wojnie Światowej zostały one zaadaptowane na gmach Politechniki Krakowskiej.

Inna postacią, która pasuje do opisu w pytaniu jest Tadeusz Stryjeński. Był projektantem dworu w Łuczanowicach, zbudowanego dla hr. Władysława Mycielskiego, a także Schroniska dla chłopców opuszczonych lub źle prowadzących się, który dzisiaj jest użytkowany przez Uniwersytet Ekonomiczny. Budynek ten podczas I Wojny Światowej był użytkowany jako austriacki szpital wojskowy.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Michał Pacyna
  5. Adam Płaneta

Pytanie nr 22/2014 z dnia 1 września 2014 r.

Z tym pytaniem wybierzemy się poza granice Polski, aby jeszcze trochę przedłużyć sobie wakacje. W pewnym niewielkim państwie, w którym (tak jak w Polsce) możemy wybrać wypoczynek zarówno w górach i nad morzem, znajduje się kompleks jaskiń krasowych. Są one jedną z bardziej znanych naturalnych atrakcji tego kraju. Niemniej ciekawa jest przepływająca przez ich korytarze rzeka o niezbyt skomplikowanej nazwie. Po opuszczeniu jaskiń wpada ona do jeziora, by z niego podziemnymi korytarzami, ciągnącymi się przez kilkadziesiąt kilometrów, dotrzeć prawie na samo wybrzeże. W odpowiedzi chcielibyśmy odczytać nazwę kompleksu jaskiń oraz przepływającej przez nie rzeki. Dla ułatwienia dodamy, że wspomniane wcześniej jezioro nosi taką samą nazwę, jak pewne morze, które morzem jest jednak tylko z nazwy.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Pytanie, choć dość zawiłe, nie sprawiło Wam problemów. Opisywanym obiektem są, znajdujące się w Słowenii, Jaskinie Szkocjańskie. Przepływa je rzeka o wdzięcznej nazwie Reka, czyli po polsku po prostu Rzeka, która wpada do Jeziora Martwego  (Mrtvo Jezero). Obecnie jaskinie wpisane są na listę dziedzictwa UNESCO.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Michał Pacyna
  6. Adam Płaneta

Pytanie nr 23/2014 z dnia 1 września 2014 r.

Dla odmiany odpowiedzi na to pytanie trzeba  poszukać w naszym kraju, chociaż jego początek będzie miał miejsce za granicą. Obiekt o który pytamy był, a nawet do dzisiaj jest spotykany niemal w każdym gospodarstwie na pewnym obszarze jednego z europejskich państw. Tradycyjnie wykonywany był z drewna, najlepiej dębowego. Obecnie w Polsce możemy odnaleźć 3 takie konstrukcje, nie spełniające niestety swojego pierwotnego zadania. W odpowiedzi wystarczy podać, gdzie na terenie naszego kraju znajduje się najmłodszy z tych obiektów. Podpowiemy, że pierwszy z nich powstał w roku 1999, co było związane z pewnym ważnym wydarzeniem.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Kolejne z pytań skierowało nas początkowo na tereny dzisiejszej Rumunii, do wschodniej części Siedmiogrodu, do krainy zwanej Seklerszczyzną. Jednym z pierwszych skojarzeń będą pewnie bramy seklerskie, stawiane zwyczajowo przed każdym domem. Ich obecność miała sprowadzać dobrobyt na gospodarstwo, kunszt wykonania świadczył o zamożności właściciela, a ustawiane przed nimi ławki służyły mieszkańcom za miejsca spotkań.

Obecnie w Polsce możemy znaleźć 3 takie bramy: w Starym Sączu, Tarnowie, oraz najnowszą – w Koszycach Wielkich, która to została podarowana przez władze węgierskiej gminy Csíkszentsimon.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Adam Płaneta

Pytanie nr 24/2014 z dnia 1 września 2014 r.

Trzecie wrześniowe pytanie połączy kraje z dwóch powyższych pytań. Święta, o którą spytamy, urodziła się w XIX w., w mieście leżącym obecnie na terenie Polski. Pomimo, że pochodziła z rodziny żydowskiej, początkowo deklarowała się jako ateistka, by w wieku 30 lat przyjąć wiarę katolicką. Została zamordowana podczas drugiej wojny światowej. Kilkadziesiąt lat po śmierci została kanonizowana przez Jana Pawła II. Miejsca jej kultu można spotkać w Polsce ale także za granicą. Kaplica jej poświęcona znajduje się, między innymi, przy kościele św. Piotra w pewnym mieście w kraju, którego dotyczy pierwsze wrześniowe pytanie. Miejscem godnym polecenia w tej miejscowości jest muzeum tego samego typu, co obiekt w Kamiannej w Beskidzie Niskim. 

W odpowiedzi prosimy przesłać imię i nazwisko świętej oraz nazwę miejscowości, w której znajduje się wspomniana wyżej kaplica.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Odpowiedzią na to pytanie jest osoba Edyty Stein. Po wstąpieniu do Karmelu przyjmuje imię Teresy Benedykta od Krzyża. Ze względu na żydowskie pochodzenie aresztowana i stracona przez Gestapo podczas drugiej wojny światowej. Beatyfikowana i kanonizowana przez Jana Pawła II. Kaplicę jej poświęconą można znaleźć przy kościele św. Piotra w Słoweńskiej Radovljicy, gdzie podobnie jak w Kamiannej można zwiedzić Muzeum Pszczelarstwa.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Michał Pacyna
  6. Adam Płaneta

Pytanie nr 25/2014 z dnia 1 października 2014 r.

Tym razem chcielibyśmy zachęcić Was do zapoznania się z biografiami czołowych osobistości Europy w XIX w. Otóż żyła wtedy pewna postać, której życiorys łączy karpacki Dunajec z całkiem odległymi miejscami, jak np. pałac Schönbrunn czy rzeka Jordan. Pytanie wydaje się oczywiste: proszę podać o kogo nam chodzi, wymieniając również związek tej osoby z powyższymi miejscami. A ponieważ konkurs wchodzi w decydującą fazę, aby uzyskać pełny punkt, prosimy o podanie związku owej postaci z granicą karpackich pogórzy.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Te, na pierwszy rzut oka niezwiązane ze sobą miejsca, które wymieniliśmy w pytaniu, łączy postać Karola Ludwika Habsburga. Był chyba najznamienitszym uczestnikiem Spływu Dunajcem w XIXw. W pałacu Schönbrunn urodził się, mieszkał i zmarł na tyfus – na który zachorował po wypiciu wody z Jordanu. Kolej im. arcyksięcia Karola Ludwika Kraków – Lwów jest na wielu odcinkach uznawana za granicę karpackich pogórzy.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Adam Płaneta

Pytanie nr 26/2014 z dnia 1 października 2014 r.

W naszych górach jest wiele pomników, tablic czy zwykłych przydrożnych krzyżów. Upamiętniają partyzantów walczących o wolność Polski, zarówno podczas, jak i po II Wojnie Światowej. Powyższa fotografia jest świadectwem, że pamięć o nich jest ciągle żywa, gdyż przedstawiony na niej krzyż powstał całkiem niedawno. Gdzie się znajduje? W odpowiedzi prosimy o podanie grupy górskiej, szlaku i najbliższego mu obiektu PTTK. I jeszcze, do czyich pamiętnych słów nawiązywać może ta forma pomnika? Dla ułatwienia podpowiemy, że imię tej osoby dumnie nosi jednostka umundurowanej organizacji, wywodzącej się z okolic bardzo jej bliskich.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Krzyż przedstawiony na zdjęciu upamiętnia żołnierzy wielu ugrupowań: Konfederacji Tatrzańskiej, Armii Krajowej, Ludowej Straży Bezpieczeństwa, „Błyskawicy” i Oddziału „Wiarusy”. Wszyscy oni walczyli w latach 1942-49 w Gorcach. Pomnik znajduje się w tym paśmie górskim na polanie Długie Młaki, przy zielonym szlaku. Niemniej przebiegają tamtędy też szlaki niebieski i żółty. Najbliższy mu obiekt PTTK to Schronisko PTTK na Turbaczu oraz Muzeum Kultury i Turystyki Górskiej, przeniesione ponad rok temu do budynku schroniska.

Pomnik oddaje w swej formie słowa „Postawcie mi krzyż brzozowy…”, wypowiedziane przez o. Władysława Gurgacza, słynnego kapelana partyzantów z Pasma Jaworzyny Krynickiej. Wypowiedział je przed wykonaniem na nim kary śmierci. Jego imię nosi I Starosądecka Drużyna Harcerzy ZHR „Leśni”.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Adam Płaneta

Pytanie nr 27/2014 z dnia 1 października 2014 r.

Tym razem pytanie jest proste.

Gdzie wykonano zdjęcie i jaki inny związany z tym miejscem obiekt możemy obejrzeć w tym samym mieście?

Dla podpowiedzi dodamy, że spacer w pokrewnym obiekcie w miesiącach wiosennych zapewnia intensywne doznania pod warunkiem użycia zmysłu węchu. Poza tym miasto z wyżej wymienionymi obiektami było ważnym ośrodkiem myśli patriotycznej do czasu rozbiorów, a o pewnej osobie z okolicy każdy w tym roku słyszał mimo, iż tłumu turystów nawet latem trudno w tym mieście wypatrzeć.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Zdjęcie przedstawia południową ścianę Nowej Synagogi w Dukli, zniszczonej przez Niemców w 1940 roku. Obiekty powiązane to: pachnący czosnkiem niedźwiedzim Stary Cmentarz i przylegający do niego Nowy Cmentarz na południe od miasta oraz…sklep Atlantik Market, czyli dawna synagoga rabina Cwi Lajtnera.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Adam Płaneta

Pytanie nr 28/2014 z dnia 5 listopada 2014 r.

Pytania odnośnie kolei w Karpatach pojawiały się w Konkursie dość często. Tym razem chcieliśmy zapytać o pewien dworzec. Otóż jeden z absolwentów Szkoły Malarstwa i Rysunku w Krakowie miał swoją pracownię właśnie w budynku dworca. Przeznaczył on także niemałą sumę na powstanie tego budynku. Prosimy o podanie, gdzie ów dworzec się znajdował, jak nazywał się wspomniany artysta oraz jaką kwotą zobowiązał się dofinansować budowę. Co ciekawe, z dworcem możemy powiązać także piękną damę ze zdjęcia – prosimy o rozszyfrowanie kto to jest.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Budynek, o który pytaliśmy, to Dworzec Gościnny, znajdujący się w Szczawnicy., zaś artysta to Awit Szubert. Dofinansował on budowę kwotą 2770 florenów austriackich. Zaś widoczna na zdjęciu dama to Helena Modrzejewska.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Adam Płaneta

Pytanie nr 29/2014 z dnia 5 listopada 2014 r.

Kolejne pytanie dotyczy pewnej ciekawej osoby, mającej duże zasługi w historii Karpat. Postać ta miała wyjątkowo ciekawy życiorys jak na przełom wieków, w którym przyszło jej żyć. W pytaniu prosimy o podanie nazwiska tej ciekawej osobistości, tytułu dwutomowej książki, którą napisała w wieku 47 lat oraz imię jej przyjaciela i przewodnika, z którym miała okazję nieraz wędrować po karpackich ścieżkach. Podpowiedzią może być informacja, że pewne miejsce na szlaku pod jego ulubioną górą, do dziś jest upamiętnione jego nazwiskiem, tak jak swego czasu dwa gatunki odkryte w polskich górach. Ostatnia wskazówka wraz z ostatnim elementem pytania to miejsce jego śmierci – miasto, którego dzisiejsza nazwa brzmi inaczej niż przed stu laty, położone daleko na wschód od miejsca jego urodzenia, pełniące funkcję stolicy kraju do 1929 roku.

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Tym razem znalezienie odpowiedzi było bardzo proste. Chodzi oczywiście o Hugona Zapałowicza, który zapamiętany jest jako znawca i badacz flory oraz miłośnik Babiej Góry. Jego nazwiskiem nazwano polanę przy zejściu z przełęczy Brona („Biwak Zapałowicza”) oraz dwie rośliny uznane dawniej za osobne gatunki (przywrotnik Zapałowicza i jaskier Zapałowicza). Bohater pytania wyruszył również w podróż „dookoła świata”, o czym napisał pod koniec wieku XIX w. w zapiskach nazwanych „Jedna z podróży naokoło ziemi”. Jego przyjacielem i przewodnikiem był, znany także z okolic Babiej Góry, Wawrzyniec Szkolnik.

Hugo Zapałowicz został wzięty w czasie wojny do niewoli rosyjskiej, gdzie, anno domini 1917, zmarł w wieku 65 lat. Miasto, w którym zmarł na skutek choroby to dawny Pierowsk (od roku 1920 – kazachska Kyzyłorda).

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Krzysztof Chmiel
  2. Bartłomiej Cisowski
  3. Dariusz Drohomirecki
  4. Robert Koralewski
  5. Anna Mączewska
  6. Adam Płaneta

Pytanie nr 30/2014 z dnia 5 listopada 2014 r.

Po raz kolejny w Konkursie przedstawiamy pomnik ku czci poległych za Ojczyznę podczas II Wojny Światowej, znajdujący się w beskidzkim mieście. Można go podziwiać na poniższym zdjęciu. Co ciekawe, w tym miejscu znajdował się pierwotnie ciekawszy, drewniany obiekt, rozebrany po prawie 350 latach swojego istnienia. Zdekonstruowano go w tym samym roku, który podaje się jako datę wyznakowania pierwszego szlaku na jeden ze znamienitszych beskidzkich szczytów. Co to był za obiekt, z jakiego rodzaju drewna był zbudowany, gdzie się znajdował?

Odpowiedzi prosimy przesyłać mailowo na adres: konkurs@skpg.krakow.pl

Odpowiedź:

Na zdjęciu widnieje Pomnik Pamięci Narodowej, stojący na starym placu kościelnym w Szczawnicy. Upamiętnia on mieszkańców miejscowości poległych w
kampanii wrześniowej, w obozach koncentracyjnych i w walce podczas II Wojny Światowej. W tym miejscu znajdował się wcześniej modrzewiowy kościół, wzniesiony w 1550 roku. Natomiast w tym samym roku, w którym rozebrano obiekt, wyznaczony został przez Beskidenverein pierwszy szlak koloru czerwonego na Babią Górę.

Prawidłowej odpowiedzi udzielili:

  1. Bartłomiej Cisowski
  2. Dariusz Drohomirecki
  3. Robert Koralewski
  4. Anna Mączewska
  5. Adam Płaneta